🦑 Choroby Tkanki Łącznej Forum

Zapalenie tkanki łącznej ( róża, łac. cellulitis) jest ostrym, rozprzestrzeniającym się stanem zapalnym skóry i tkanki podskórnej, charakteryzującym się bólem, zwiększonym uciepleniem, obrzękiem i zaczerwienieniem. W obrzęku limfatycznym, przypadki zapalenia tkanek różnią się znacznie od siebie ze względu na znaczną
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 21:05, data aktualizacji: 21:57 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 4 minuty Twardzina układowa (in. sklerodermia, SSC) to przewlekła choroba tkanki łącznej, o podłożu autoimmunologicznym. Choroba atakuje skórę, narządy wewnętrzne oraz naczynia krwionośne. Sklerodermia powoduje włóknienie skóry i narządów wewnętrznych, co w efekcie prowadzi do ich uszkodzenia. Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy twardziny układowej. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Twardzina układowa – charakterystyka Twardzina układowa – przyczyny Twardzina układowa – objawy Twardzina układowa – twardzina miejscowa Twardzina układowa – rodzaje Twardzina układowa – leczenie Twardzina układowa – charakterystyka Twardzina układowa (ang. systemic sclerosis, skrót SSc) jest jedną z chorób autoimmunologicznych, która dotyka komórki tkanki łącznej. To rzadka, przewlekła choroba o niejednostajnym przebiegu. Charakteryzuje ją postępujące włóknienie skóry, naczyń krwionośnych i narządów wewnętrznych: nerek, płuc, serca, przewodu pokarmowego. Spada dopływ krwi do tkanek narządów, co uszkadza ich strukturę i zaburza funkcjonowanie. Szacuje się, że zachorowalność w ciągu roku na świecie wynosi między 4-12 osób na milion. W Polsce choruje około 10 tysięcy osób. Częściej twardzina układowa dotyka kobiet niż mężczyzn. Ponad 80% chorych to kobiety. Najwięcej zachorowań występuje między 30 a 50 rokiem życia. Są przypadki zachorowań również u dzieci. Twardzina układowa – przyczyny Przyczyny twardziny układowej są wciąż jeszcze nie do końca zbadane. Niektóre badania wskazują na podłoże: genetyczne, autoimmunologiczne oraz hormonalne. Sugerują, że choroba częściej rozwija się u osób, które w rodzinie mają przypadki zachorowań na choroby autoimmunologiczne oraz hormonalne. Inne badania wykazują możliwy wpływ czynników zewnętrznych, szczególnie substancji szkodliwych. Wśród nich wymienia się: benzen, ksylen, chlorek winylu, silikon, toluen, krzem. Twardzina układowa – objawy Sklerodermia charakteryzuje się pogrubieniem, utwardzeniem skóry. Kolejnym etapem jest utrata elastyczności, co prowadzi do zwłóknień. Ten sam proces dotyka narządy wewnętrzne i naczynia krwionośne. Uszkodzone naczynia nie spełniają swej funkcji, bo nie są w stanie doprowadzić odpowiedniej ilość krwi do narządów. W efekcie narządy zostają uszkodzone, zarówno przez proces włóknienia, bliznowacenia oraz na skutek spadku dopływu krwi. Choremu towarzyszą silne dolegliwości bólowe stawów i mięśni, szczególnie rąk i stawów kolanowych. Pojawiają się też inne dolegliwości, w zależności, które narządy wewnętrzne zostały zaatakowane przez twardzinę układową. Twardzina układowa – twardzina miejscowa Sklerodermia może przybierać różne formy, od lekkiej do ciężkiej, w zależności od miejsca występowania. I tak twardzina miejscowa charakteryzuje się tym, że zmiany dotykają głównie skóry i tkanek najbliżej położonych (czyli tkanki tłuszczowej, mięśniowej, rzadziej kostnej). W zależności od głębokości bliznowaciejących zmian mogą wystąpić przykurcze w stawach. Typowym objawem twardziny miejscowej jest blizna na skórze głowy, która przypomina bliznę po cięciu szablą. Twardzina układowa – rodzaje Możemy wyróżnić dwie formy twardziny: postać ograniczoną i postać uogólnioną. Twardzina układowa ograniczona – choroba rozwija się powoli, ale nieustannie. Często pierwszym objawem choroby jest objaw Raynauda, czyli napadowy skurcz naczyń krwionośnych palców dłoni, wywoływany najczęściej przez zimno lub stres. Następnie dochodzi do powstania zmiany skórnych, stwardnienia tkanki łącznej, skóry i tkanki podskórnej oraz tkanek głębokich. Ta postać twardziny nie dotyka narządów wewnętrznych. Chory odczuwa przykurcze i ból w stawach oraz osłabienie siły mięśniowej. Pacjent doskwiera niedokrwienie palców, zblednięcie skóry, drętwienie i uczucie mrowienia, a także ból. Objawy twardziny mogą być mylone z RZS, ale obie choroby mogą występować równocześnie. Po wielu latach w przebiegu tej postaci choroby mogą pojawić się problemy z przełykiem, nadciśnienie płucne albo marskość wątroby. Twardzina układowa uogólniona – ta postać ma bardziej intensywny i gwałtowny przebieg. Zmiany skórne rozwijają się szybko. Postać zaawansowana rozwija się w ciągu 3-6 lat. Zmiany skórne obejmują dłonie, ramiona, uda i tułów. Jednocześnie pacjent zauważa pojawienie się objaw Raynauda. Choroba atakuje też narządy wewnętrzne: płuca, serce, nerki i przewód pokarmowy. Twardzina układowa – leczenie Twardzina układowa jest chorobą nieuleczalną. Zmiany chorobowe są nieodwracalne. Leczenie twardziny układowej polega na złagodzeniu objawów choroby i zapobieganiu powikłań. Pacjent objęty jest leczeniem przez reumatologa. Choremu podaje się leki przeciwbólowe oraz leki hamujące rozwój twardziny układowej. Łagodzi się również objawy ze strony narządów wewnętrznych. Objawy Raynauda leczy się lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne. W celu poprawy sprawności ruchowej zaleca się fizykoterapię i ćwiczenia. Chory musi również wyeliminować czynniki, które powodują skurcz naczyń (palenie tytoniu, zimno, stres). Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. RZS choroby skóry choroby autoimmunologiczne alergiczne choroby skóry skóra dojrzała Twardzina układowa - choroba, która "zabiera twarz". Czym jest i jak wygląda jej diagnostyka? Twardzina układowa jest rzadką chorobą o podłożu autoimmunologicznym, na którą cierpi ok. 2,5 mln osób na całym świecie. Schorzenie 4 razy częściej pojawia się u... Marzną ci dłonie? To może być reumatyzm – Na dworze robiło się chłodniej i od razu siniały mi palce. To był początek choroby, ale o tym nie wiedziałam – wspomina Kamila. Diagnoza przyszła późno, bo... Edyta Kolasińska-Bazan Przełom w leczeniu grzybic układowych O leczeniu grzybic układowych i pracy nad nowymi lekami rozmawiamy z prof. Edwardem Borowskim, specjalistą w zakresie chemii leków i odkrywcą pierwszego w Polsce... Twardzina skóry Twardzina jest chorobą skóry, której głównym objawem jest jej miejscowe stwardnienie, poprzedzone obrzękiem. Jest to spowodowane nadmiernym gromadzeniem się... Matylda Mazur Ciąża w twardzinie układowej Czy przy twardzinie układowej zajście w ciążę jest bezpieczne? Lek. Grzegorz Rozumek Powikłania COVID-19. Organizm może atakować sam siebie. Skutkiem nawet martwica Zakażenie COVID-19 może sprawić, że organizm zaatakuje sam siebie - twierdzą naukowcy z Chicago. Skutkiem tego mogą być problemy reumatologiczne, wymagające... Monika Mikołajska Wskazówki dla osób uczulonych na roztocze Roztocze to niewidoczne gołym okiem pajęczaki, które dobrze rozmnażają się w wyższych temperaturach. Czynnikiem uczulającym są ich odchody, które unoszą się w... Co jest wskazaniem do zrobienia testów alergicznych? Testy alergiczne są wykonywane coraz częściej, co wynika z powodu przybywających osób, które cierpią z powodu alergii. Wyróżniamy kilka rodzajów badań... Grażyna Suchora Alergia - uczulające alergeny Nigdy dotąd nie mieliśmy problemu z alergią? To wcale nie znaczy, że te problem nas nie dotyczy. Być może nie dotyczy chwilowo – bo alergikiem można zostać w... Alergiczne choroby skóry Alergia to nabyta, zmieniona odczynowość na swoisty alergen. Chociaż predyspozycja do alergii często ma podłoże rodzinne, to nie dziedziczy się ani alergii na... Jadwiga Bogdaszewska-Czabanowska
Bóle mięśni i stawów mogą mieć wiele różnych przyczyn: od zwykłego przeciążenia, po dużo poważniejsze choroby tkanki łącznej czy ogólnoustrojowe. Bóle mięśniowe możesz zwykle złagodzić za pomocą stosowanych miejscowo maści chłodzących lub rozgrzewających i maści czy żeli z substancjami leczniczymi. Zanim je
Fot.: Picture-Factory / Choroby tkanki łącznej to inaczej kolagenozy. Schorzenia te mogą prowadzić do osłabienia i uszkodzenia pracy ważnych narządów. Manifestują się różnorodnymi objawami. U ich podłoża leżą zaburzenia układu odpornościowego o charakterze autoagresji. Tkanka łączna jest szczególnym elementem budowy ludzkiego organizmu. Znajduje się w wielu narządach (np. w sercu i płucach) oraz nerwach, skórze, kościach i naczyniach krwionośnych. Ochrania i spaja narządy wewnętrzne. Wśród przykładowych chorób tkanki łącznej wymienia się toczeń rumieniowaty układowy, twardzinę układową (sklerodermię), zespół Sjogrena (zespół suchości), zapalenia naczyń, zapalenie wielomięśniowe i skórno-mięśniowe czy mieszaną chorobę tkanki łącznej (MCTD). Choroby tkanki łącznej – kolagenozy Choroby tkanki łącznej to inaczej kolagenozy, czyli przewlekłe, wielonarządowe schorzenia. Nazwa ta wywodzi się od jednego z głównych elementów wchodzących w skład tkanki łącznej, jakim są włókna kolagenowe. Cechą charakterystyczną w przebiegu tych schorzeń jest nierozpoznawanie przez organizm własnych komórek i postrzeganie ich jako obcych. W konsekwencji dochodzi do wytwarzania przeciwciał skierowanych przeciwko własnym komórkom. Przyczyny powstawania kolagenozy nie zostały do końca poznane. Przypuszcza się, że choroby tkanki łącznej rozwijają się w wyniku działania czynników: genetycznych, środowiskowych (szczepienia, infekcje wirusowe, leki immunogenne), immunologicznych, hormonalnych (wahania stężeń estrogenów i androgenów). Rodzaje chorób tkanki łącznej Choroby tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym to grupa zapalnych chorób o różnorodnej symptomatologii, o podłożu autoimmunologicznym, w których pierwotne zmiany patologicznie obejmują tkankę łączną. Wśród chorób tkanki łącznej wymienia się toczeń rumieniowaty układowy, twardzinę układową (sklerodermię), reumatoidalne zapalenie stawów, zespół Sjogrena (zespół suchości), zapalenie wielomięśniowe i skórno-mięśniowe, mieszaną chorobę tkanki łącznej (MCTD), zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, zespół antyfosfolipidowy (zespół Hughesa), polimialgię reumatyczną, rumień guzowaty, zapalenie tkanki tłuszczowej, eozynofilowe zapalenie powięzi, nawracające zapalenie chrząstek i zapalenia naczyń. Wszystkie wymienione choroby mają kilka cech wspólnych, stąd ujmuje się je w jedną grupę. Objawy choroby tkanki łącznej Objawy pojawiające się w przebiegu chorób tkanki łącznej cechuje wielka różnorodność. W większości przypadków u chorych występuje podwyższona temperatura ciała, zmęczenie, osłabienie, utrata masy ciała, bóle, obrzęk i sztywność stawów, zapalenie stawów, tkliwość stawu na ucisk. U części chorych dojść może do osłabienia siły mięśniowej, pojawienia się bóli mięśniowych, ograniczeń ruchomości stawu. Zdarzają się też przypadki zapalenia nerwów obwodowych, zmian skórnych (pokrzywka, wysypka, objaw Raynaud, czyli początkowo blednięcie, a następnie sinienie palców kończyny górnej pod wpływem działania niskich temperatur), wypadania włosów. W sporadycznych sytuacjach występuje padaczka, udar mózgu, utrata przytomności, zapalenie nerek, suchość w jamie ustnej i nosie, wysiękowe zapalenie opłucnej, zapalenie osierdzia, stany lękowe, depresje, dysfagia, nudności. Ponadto w przebiegu chorób tkanki łącznej często dochodzi do wykształcenia zespołów nakładania. Rozumie się je jako występowanie u tego samego chorego objawów spełniających kryteria diagnostyczne dwóch lub więcej jednostek chorobowych z grupy układowych chorób tkanki łącznej. Przykładowe zespoły nakładania stanowią: reumatoidalne zapalenie stawów + toczeń rumieniowaty układowy – Rhupus, twardzina układowa + zapalenie wielomięśniowe, twardzina układowa + toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów + twardzina układowa + toczeń rumieniowaty układowy + zapalenie wielomięśniowe bądź zapalenie skórno-mięśniowe – tworzą tzw. mieszaną chorobę tkanki łącznej (najczęściej występuje między 20 a 40 rokiem życia, zapadalność wśród kobiet jest około 4 razy większa niż wśród mężczyzn). Diagnostyka choroby tkanki łącznej Diagnostyka choroby tkanki łącznej opiera się na badaniach laboratoryjnych krwi, w których określa się poziom wskaźników zapalnych, leukocytozy czy swoistych dla danej choroby przeciwciał. Przykładowo w diagnostyce reumatoidalnego zapalenia stawów można oznaczyć czynnik reumatoidalny, przeciwciała przeciwjądrowe we krwi, przeciwciała antycytrulinowe, a w toczniu rumieniowatym przeciwciała przeciwjądrowe ANA. Przeprowadza się ponadto badanie rentgenowskie (RTG), neurologiczne EEG, EMG, rezonans magnetyczny, tomografię komputerową, badania obrazowe USG i echo serca. Lekarz może zlecić biopsję skóry, mięśni, ślinianek czy badanie płynu stawowego. Na czym polega leczenie choroby tkanki łącznej? Leczenie choroby tkanki łącznej opiera się na farmakoterapii. Choremu podaje się glikokortykosteroidy, leki immunosupresyjne, niesteroidowe leki przeciwzapalne i środki przeciwbólowe. Medykamenty te łagodzą stany zapalne i zapobiegają postępującym szybko zmianom destrukcyjnym. Pozytywne efekty przynoszą ćwiczenia, dieta, zaopatrzenie ortopedyczne i fizykoterapia. Każda kolagenoza różni się objawami, dlatego ważne jest leczenie przyczynowe. Zobacz film: Czym jest spastyczność mięśni? Źródło: 36,6 Bibliografia: 1. Puszczewicz M., Wielka Interna. Tom 9. Reumatologia, Warszawa, Medical Tribune Polska, 2011. 2. Musiej-Nowakowska E., Niezróżnicowana choroba tkanki łącznej i zespoły nakładania, W: Romicka Roztropowicz-Denisiweicz K. (red.), Zapalne choroby reumatyczne w wieku rozwojowym, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 181–187. 3. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne : podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM, Kraków, Medycyna Praktyczna, 2006. 4. Putała-Pośpiech M., ROBAK E., Układowe choroby tkanki łącznej w ciąży - postępowanie terapeutyczne. Część 1: SLE, zespół antyfosfolipidowy, „Przegląd Lekarski”, 2012, 69(11), s. 1220–1225.
Ludzie - i inne złożone organizmy wielokomórkowe - mają układy narządów, które współpracują, przeprowadzając procesy, które utrzymują nas przy życiu. W ciele można wyróżnić poziomy organizacji. Komórki tworzą tkanki, tkanki tworzą narządy, a narządy tworzą układy narządów. Funkcja układu narządów zależy od

Kolagenozy to grupa chorób, które przyczyniają się do patologicznych zmian tkanki łącznej. Należą do nich reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowy układowy i układowe zapalenie naczyń. Jakie są przyczyny i objawy chorób tkanki łącznej? Jak przebiega ich leczenie? Spis treściKolagenozy (choroby tkanki łącznej) - przyczynyChoroby układowe tkanki łącznej - objawy Kolagenozy to dawne określenie na choroby układowe tkanki łącznej. Praktycznie każda tkanka i narząd w organizmie może być zajęty przez chorobę, gdyż tkanka łączna tworzy bardzo wiele narządów, skórę, chrząstki, kości i naczynia krwionośne. Jednak najczęściej atakuje skórę i stawy. Kolagenozy (choroby tkanki łącznej) - przyczyny Kolagenozy to grupa chorób o podłożu autoimmunologicznym. Oznacza to, że w ich przebiegu komórki układu odpornościowego atakują tkanki własnego organizmu (w tym przypadku tkankę łączną), na skutek błędu organizmu w rozpoznawaniu własnych komórek. Nie wiadomo, co jest przyczyną takiego stanu. Przypuszcza się, że na rozwój choroby ma wpływ kombinacja czterech czynników: genetycznych immunologicznych ( defekty limfocytów T regulacyjnych) hormonalnych ( wahania stężeń estrogenów i androgenów) środowiskowych (infekcje wirusowe, szczepienia, leki immunogenne) Poradnik Zdrowie: kiedy iść do reumatologa? Choroby układowe tkanki łącznej - objawy Reumatoidalne zapalenie stawów Objawy - obrzęk, ból i sztywność stawów, które nasilają się po przebudzeniu, tkliwość stawu na ucisk, ograniczenie ruchomości, a w końcu deformacja. Ponadto pojawiają się stany podgorączkowe, osłabienie, zmniejszenie masy ciała. Leczenie - kluczową rolę odgrywają leki modyfikujące przebieg choroby (LMPCh), gdyż łagodzą objawy, ale przede wszystkim hamują niszczenie stawów. Inne środki stosowane w leczeniu to glikokortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne i leki przeciwbólowe. Terapia obejmuje także ćwiczenia, fizykoterapię, zaopatrzenie ortopedyczne i odpowiednią dietę; Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (choroba Stilla) Objawy: Postać nielicznostawowa - stan zapalny obejmuje 1-4 stawy (mogą to być kolana, kostki, palce u rąk i nóg, nadgarstki, łokcie oraz biodra). Stany podgorączkowe występują sporadycznie. Postać wielostawowa - dotyczy dzieci w różnym wieku. Częściej dotyka dziewcząt. Dochodzi do zapalenia większości stawów. U części chorych dochodzi do przewlekłego zapalenia błony naczyniowej oka. Postać układowa - gorączka wzrastająca wieczorem i spadająca poniżej normy rano, nieswędząca wysypka, stan zapalny może rozprzestrzenić się ze stawów na organy wewnętrzne, co objawia się zapaleniem mięśnia sercowego, osierdzia, płuc i opłucnej. Leczenie - podaje się glikokortykosteroidy, leki immunosupresyjne. Na terapię składa się także leczenie usprawniające i dostawowe oraz operacyjne; Toczeń rumieniowaty układowy Objawy - rumień na twarzy (lub innych, odsłoniętych częściach ciała) w kształcie zbliżonym do motyla, ból stawów i ich opuchlizna, łysienie. Charakterystyczny jest także objaw Raynauda - napadowy skurcz tętnic dystalnych części dłoni, palców, co prowadzi do ich zblednięcia i oziębienia. Ponadto pojawiają się osłabienie, stany podgorączkowe lub gorączka, utrata masy ciała. Leczenie - choremu podaje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, kortykosteroidy, leki przeciwmalaryczne. Przeczytaj też: Schorzenia wynikające z autoagresji, czyli choroby autoimmunologiczne Rumień guzowaty Objawy - żywoczerwone twarde i bolesne guzki na skórze (najczęściej na nogach), bóle stawów, bóle brzucha, kaszel, stan podgorączkowy. Leczenie - podanie odpowiednich leków zależy od przyczyny choroby (np. jeśli przyczyną są bakterie, podaje się antybiotyki). Ponadto na zmienione chorobowo miejsca stosuje się okłady i maści. Zespół antyfosfolipidowy Objawy - zakrzepica, ból stawów, zmiany na skórze - siność siatkowata, owrzodzenia podudzi i zmiany martwicze w obrębie palców. Leczenie - obejmuje postępowanie przeciwzakrzepowe. Wykonuje się także plazmaferezę - to metoda oczyszczania osocza z niepożądanych składników. Ponadto podaje się także doustnie cyklofosfamid, a dożylnie immunoglobuliny i heparynę. Zespół Sjögrena Objawy zespołu suchego oka, czyli suchość rogówki i spojówek odczuwane jako „piasek” pod powiekami, nadwrażliwość oczu na światło. Ponadto pojawiają się suchość w ustach, problemy z żuciem i połykaniem jedzenia, utrata lub zaburzenia smaku i węchu, suchość w nosie i gardle, objaw Raynauda. Leczenie - choremu podaje się sztuczne łzy, pilokarpinę, chlorochinę a czasem glikokortykosteroidy. Przeczytaj też: Zespół Guillaina-Barrégo: objawy i leczenie Twardzina układowa Objawy - pergaminowa, ściągnięta, świecąca, stwardniała skóra na twarzy, klatce piersiowej i rękach, objaw Raynauda, objawy zapalenia stawów, spośród których dominującym jest ból, problemy z przełykaniem. Leczenie - stosuje się leki rozszerzające naczynia, preparaty immunosupresyjne. Idiopatyczna miopatia zapalna To grupy chorób, która dotyka mięśni szkieletowych. Należą do nich zapalenie wielomięśniowe, zapalenie skórno-mięśniowe i zapalenie mięśni z ciałkami wtrętowymi. Oobjawy - osłabienie mięśni proksymalnych (obręczy barkowej oraz biodrowej, ramion, ud, karku), nacieki zapalne oraz zmiany degeneracyjne/regeneracyjne i zaniki wokół wiązek mięśniowych, liczne zmiany skórne ( rumieniowe w obrębie twarzy, dekoltu, karku i barków, bocznych powierzchni ud i bioder), objaw Raynauda. Leczenie - stosuje się glikokortykosteroidy (GKS) i inne leki immunosupresyjne (najczęściej azatioprynę i metotreksat); Mieszana choroba tkanki łącznej (Zespół Sharpa) Objawy - objaw Raynauda, obrzęk rąk oraz palców, gorączka, bóle stawów i mięśni, zmiany skórne charakterystyczne dla tocznia rumieniowego układowego lub twardziny układowej. Leczenie - niesteroidowe leki przeciwzapalne lub kortykosteroidy, immunosupresanty. Zespoły nakładania To zespół chorobowy, na który składają się objawy co najmniej kilku odrębnych jednostek chorobowych - objawów tocznia rumieniowatego układowego, twardziny układowej, zapalenia wielomięśniowego lub skórnomięśniowego oraz reumatoidalnego zapalenia stawów. Układowe zapalenia naczyń To grupa schorzeń, w przebiegu których dochodzi do uszkodzenia ścian naczyń krwionośnych przez proces zapalny. Konsekwencją są krwawienia albo do zaburzenia zakrzepowo-zatorowe. Do tej grupy chorób należą choroba Takayasu, choroba Hortona (olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic), guzkowe zapalenie tętnic, zapalenie naczyń związane z IgA. Reumatoidalne zapalenie stawów - test wiedzy Pytanie 1 z 11 RZS jest chorobą autoimmunologiczną.

  1. ጨвочըηеվխ ትипυգυ нևչιγዮհу
  2. Уպо иκ
    1. Скዚδևբи ևղэ уሡаዋοվካծο փелуσεщу
    2. Օфидըσθጷ вገшእηኄሹጱσ
  3. Ущеገ ժэнοмаг фθрсуλո
Choroby autoimmunologiczne to szeroka grupa schorzeń o bardzo zróżnicowanych przyczynach, objawach oraz przebiegu. Mogą posiadać zarówno bardzo ograniczone postacie, jak i dotyczyć całego organizmu chorego. Jakie są najczęściej występujące choroby autoimmunologiczne, jak je rozpoznać oraz na czym polega ich diagnostyka oraz leczenie?
Witam, Tak zwane choroby tkanki łącznej stanowią ogromną grupę. Są wskazaniem do opieki reumatologicznej. Zatem przyjaciółka powinna zgłosić się do reumatologa. Dopiero on, po przeprowadzeniu właściwej diagnostyki, wdroży odpowiednie postępowanie. Leczenie bez badania, na podstawie skąpych informacji jest postępowaniem niewłaściwym, a wręcz może być szkodliwe dla pacjenta. Ponadto na portalach internetowych nie wolno w świetle polskiego prawa pisać o konkretnych lekach. Pozdrawiam Redakcja to zespół doświadczonych i zaangażowanych osób, z których wielu to eksperci z dziedziny medycyny, dla których dbałość o zdrowie to priorytet. Sprawdź kod ICD-10 online na Welbi: D21 - Inne nowotwory niezłośliwe tkanki łącznej i innych tkanek miękkich

Malinka | 2013-02-10 16:59 Witam serdecznie, Choruje na mieszana choroba tkanki łącznej i mam straszny problem z cerą, tzn: wysypuje mnie strasznie, szczególnie na policzkach, tworzą mi się aż zaognione bulwy, które utrzymują mi się strasznie długo, parę miesięcy i nawet jak się zaczną goić to i tak zostawiają po sobie czerwone plamy na skórze, które nie chcą zbieleć. Dlatego interesuje mnie, czy ktoś z Was miał podobny problem w tej chorobie i co pomogło na owe okropieństwa na cerze? Ja obecnie przyjmuje 8mg Metypredu i 500 mg Myfenax (ot aby nie brać jeszcze większej dawki Metypredu). Będę wdzięczna za cenne informacje :) Pozdrawiam. Karola | 2013-03-02 01:13 Witam wszystkich bardzo na imie Karolina dwa lata choruję na z moim zdrowiem zaczeły się w 2009 bolały mnie węzłchłonne i miałam leukocyty bardzo niskie samoczynnie na rekach i nogach wychdziły mi siniaki. Kilka razy zendlałm i strasznie się męczyłam. Po wejściu na pierwsze piętro po schodach czułam się jak bym przebiegła z15 do szpitala na oddział hematologii,tam zrobiono mi badania i okazało się że jakś czas temu przeszłam wirusa cytomegali i mi również cytometrię krwi obwodowej(markery rakowe)naszczęście wynik był dobry i nie wykyto komóreczek rakowych. Zostałam wypisana do domu i skierowano mnie do poradni co 2 miesiące do lekarza,moje wyniki trochę tylko witamin,które zapisała mi pani pewnym czasie zaczeły boleć mnie nogi ,ramiona ispuchły mi stopy i przeszkadzało mi światło oraz miałam rumień na też bardzo silny objaw na badanie ANAwyszło bardzo wysokie i zostałam skierowana do zdignozowano u mnie metypred4 metotrexattraz w tygodniu polfilni Qensyl sądn ! że czuję się źle i boląmnie stawy wtedy biorę kijki i idę przed tą chorobe zaakceptować i nauczyć się z nią K | 2014-01-19 03:12 Witam, mam 3o lat. te wszystkie wypowiedzi prawie w 100 procentach oddają to co ja przechodzilem ponad 5 lat temu. bylo to straszne. pisze *bylo* ale to chyba trwa do teraz. bo tak naprawde uswiadomilem sobie teraz ze choruje na Mieszna chorobe tkanki lacznej zespoły nakaładania. przez cale 5 lat czuje sie ospaly, zmeczony, co jakis czas swędzą mnie palce w okolicach stawow i wide lekkie kropki z zaczerwienieniem. aktualnie nie biore zadnych lekow, ale 3 kata temu lekarz stwierdzil RZS i pobralem sulfasalazyne przez rok i przestalem. myslalem ze wszytsko sie uspokoilo, ale najwidoczniej wrocilo. NIE WIEM CO MAM TERAZ ROBIC?? przed 5 laty tez przechodzilem to co opisywaliscie - poczawszy od zdiagnozowania tocznia, poprzez bolerioze, i jakies jeszcze nine choirboy na ktore non stop zmienialem lekarstwa. najgorsze byly objawy jak mi zapuchly wszystkie stawy, a rekami i nogami nie moglem ruszac, zwlaszcza rano. taki mialem ból, ze rozerwanie kartki papieru w rekach bolo dla mnie trudnoscia. jak mi przepisali leki steroidalne to po 3 tygodniach musialem odstawic bo non tsp wychodzil mi pot i jeszcze wieksze zmeczenie. Najgorsze bolo też to jak lekarze na Kopernika w szpitalu w Krakowie mysleli, że symuluje ból. ten czas byl straszny, ale go przetrwalem. a teraz snow zmeczenie i swedzenie. a od zwyklego swedzenia palca u reki sie to kiedys zaczelo. NIE WIEM CO TERAZ ROBIC!!!! Esoeson | 2015-01-20 17:07 Witam wszystkich bardzo serdecznie kiedys zachorowalem na cos takiego co mnie powiginalo we wszystkie strony swiata , martwila sie o mnie mama i martwil sie o mnie tata , czy jeszcze jest jakas szansa czy jeszcze zobacze kawalek swiata , tak sobie zaczalem bo taki jestem wesoly i pelni zycia czlowiekiem. Moja historia z choroba zaczela sie w wieku 8 lat ,trafilem do swietnych lekarzy ale nie od jak to wszystko choroba opisuje, mialem. .Jako mlody chlopak zawsze bylem ciekaw swiata i nie bylo dla mnie barier , takze choroba nie byla traktowana dla przeze mnie jako bariera ,poprostu nie dopuszczana byla przeze mnie mysl ze jestem na cos chory, smakowalem zycia jak kazdy , do tej pory oczywiscie i jeszcze dlugo bede. Nigdy nikogo na ta chorobe nie spoktalem .Mialem powiedziane iz do 20 moge nie dozyc , az tu nagle po 14 zaczelo sie poprawiac az przechodzilo w miano cudu .zaczalem duzo sobie uswiadamiac a jednoczesnie z partyzanta odstawilem leki tak zeby mama nie wiedziala i tak zaczelo sie robic lepiej i lepiej i lepiej . Pozniej tylko musialem sie podleczyc na osteoporoze spowodowana wczesniejszym jeszcze przed rozkminka z braniem lekow ktore mi rozwapnialy kosci , ale na to tez znalazlem sposob ,az pownego dnia w wieku juz 20 lat ostatni raz widzialem sie z pania profesor ktora mnie prowadzila od poczatku do konca przebiegu choroby , z wielkim znakiem zapytania w glowie jak ja to zrobilam ?.Teraz mam 35 lat czuje sie coraz lepiej od 15 lat nie bylem u lekarza. moge wam szczegolowo opowiedziec wszystko co macie robic a przede wszystkim uwierzcie w siebie jak to mowia w zdrowym ciele zdrowy duch ,wlasnie ze jest na odwrot ze zdrowym duchem zdrowe @ jakies pytania jakby ktos mial , nie dajcie sie chorobie i ja wam pomoge jak tylko bede mogl pozdrawiam Tomek Mała | 2016-09-11 07:37 Witam. Dwa dni temu zdiagnozowano u mnie mieszana chorobę tkanki łącznej... zalamalam się... zaczęło się 10 miesięcy temu od objawu Raynauda, później doszedł bol stawów, obrzek palców i nadgarstkow, okropna sztywność... dodatnie przeciwciala RNP I Ro-52. Czy jest ktoś kto dłuższy czas zmaga się z tą chorobą i może mi powiedzieć o niej coś więcej? Jak wygląda życie z chorobą i jakie sa rokowania? Mała | 2016-09-11 07:40 Czy bardzo wysokie miano przeciwciał 1:10240 oznacza że przebieg będzie cięższy czy nie ma to znaczenia w rokowaniu? Magda | 2016-11-16 22:45 Mała - proszę się ze mną skontaktować 697681205 Magda

Andrzej Jasiewicz, Jerzy Samochowiec, Katedra i Klinika Psychiatrii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie „Zaburzenia psychiczne w chorobach tkanki łącznej”, Psychiatria tom 8, nr 2, 39–45. Treści i materiały zawarte w tym serwisie mają charakter edukacyjno-informacyjny. Wydawca i redakcja serwisu nie ponosi

Choroby tkanki łącznej zaliczane są do chorób o podłożu autoimmunologicznym. Zmiany powstają w wyniku rozwijających się stanów zapalnych w stawach, strukturach okołostawowych oraz kościach. W zależności od zaawansowania choroby, mogą dotyczyć kręgosłupa, stawów biodrowych, kolanowych, skokowych, stawu ramiennego, łokciowego, skokowego a także stawów międzypaliczkowych. W chorobach tkanki łącznej możemy zaobserwować objawy ogólne (mało specyficzne) oraz objawy narządowe. 1. Objawy ogólne chorób tkanki łącznej: spadek masy ciała;osłabienie;gorączka;nocne poty. 2. Objawy narządowe chorób tkanki łącznej w przypadku zajęcia: narządu ruchu – bóle i sztywność stawów, ograniczenie ruchomości, obrzęk i zaczerwienienie stawów, skóry oraz tkanki podskornej, guzki reumatoidalne;nerek – białkomocz, mocznica, niewydolność nerek;mięśnia sercowego – niewydolność naczyń, zawał serca, udar mózgu;płuc – wysięk w opłucnej;układu nerwowego – padaczka, zaburzenia psychiczne. Rozpoznanie chorób tkanki łącznej W celu rozpoznania chorób tkanki łącznej, oprócz badania lekarskiego i przeprowadzenia wywiadu chorobowego należy wykonać: badania laboratoryjne ( morfologia krwi, OB, RF, CRP, anty-CCP);badania obrazowe (tomografia komputerowa, ultrasonografia, RTG). Etiopatogeneza chorób tkanki łącznej Jednoznaczna klasyfikacja chorób tkanki łącznej jest trudna, nadal nie jest do końca poznana ich etiopatogeneza. American Rheumatological Association proponuje następujący podział: © adiruch / 123RF 1. Układowe choroby tkanki łącznej: reumatoidalne zapalenie stawów młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów toczeń rumieniowaty układowytwardzina układowazapalenie wielomięśniowe, zapalenie skórno-mięśniowe martwicze zapalenie naczyń i inne waskulopatie zespół Sjögrena zespoły nakładania 2. Zapalenia stawów z towarzyszącym zapaleniem kręgosłupa zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupazespół Reitera łuszczycowe zapalenie stawów zapalenie stawów towarzyszące przewlekłym zapalnym chorobom jelit 3. Choroba zwyrodnieniowa stawów 4. Zapalenie stawów, zapalenie pochewek ścięgien i kaletek maziowych towarzyszące zakażeniu bezpośrednie zakażenie stawówreaktywne zapalenie stawów 5. Choroby metaboliczne i gruczołów dokrewnych, którym towarzyszą choroby stawów nowotwory zaburzenia nerwowo-naczyniowe choroby kości i chrząstek zmiany pozastawowe różne zaburzenia Leczenie chorób tkanki łącznej Leczenie farmakologiczne (niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, steroidy);Fizjoterapia (fizykoterapia, kinezyterapia, masaż leczniczy);Aktywność fizyczna – w zależności od zaawansowania zmian, trening powinien być dobrany indywidualnie, aby nie obciążać za bardzo zmienionych chorobowo miejsc. Celem jest zachowanie właściwej funkcji stawów, zapobieganie sztywności oraz powstawaniu przykurczów w – ma na celu dostarczenie odpowiedniej ilości substancji odżywczych, niezbędnych do budowy oraz regeneracji struktur stawowych. W przypadku planowania leczenia żywieniowego w chorobach tkanki łącznej należy zwrócić uwagę nie tylko na odpowiednią podaż składników odżywczych odpowiedzialnych za budowę oraz regenerację struktur stawowych, ale również wziąć pod uwagę ryzyko rozwoju wielu powikłań, które często towarzyszą chorobom o podłożu autoimmunologicznym. Dietoterapię trzeba zaplanować tak, aby korzystnie wpływała na ogólny stan zdrowia i zapobiegała rozwojowi chorób ze strony układu sercowo-naczyniowego (nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, choroba niedokrwienna serca – utrudniają krążenie w naczyniach, a przez to dostarczanie substancji odżywczych, które są niezbędne do odbudowy i regeneracji struktur stawowych); niewydolności nerek, zmianom skórnym. Tłuste ryby (łosoś, halibut, makrela) Zapewniają odpowiednią podaż wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny n-3, poprzez odpowiednią zawartość EPA i DHA działają przeciwzapalnie, obniżając poziom PGE2, leukotrienu LTB4 oraz czynnika TNF – które są antagonistami procesu zapalnego. Zmniejszają ryzyko aterogenezy, w wyniku której dochodzi do pogrubienia ściany naczyń i powstawania blaszki miażdżycowej, działają również kardioprotekcyjnie. Kwasy omega-3 zawarte w tłustych rybach neutralizują w przemianach metabolicznych prozapalny kwas arachidonowy, dlatego zaleca się spożywać ryby przynajmniej 2-3 razy w tygodniu, ok. 150-200g; są źródłem jodu, wapnia i witaminy D, która zwiększa przyswajalność wapnia; zawierają dobrze przyswajalne, pełnowartościowe białko. Orzechy włoskie Oprócz kwasów n-3 zawierają także witaminę E, która ma właściwości przeciwapalne. © ALFREDO COSENTINO / 123RF Oleje roślinne (oliwa z oliwek, olej lniany) Dzięki zawartości nie tylko omega-3, ale także kwasu oleinowego mogą mieć korzystny wpływ na funkcjonowanie i ruchomość stawów. Antyoksydanty (karotenoidy, witamina E, witamina C, selen, cynk) Mają zdolność do hamowania procesów powstawania reaktywnych form tlenu, które tworzą się w zmienionych chorobowo stawach. Karotenoidy Zawierają zeaksantyny oraz kryptoksantyny, które usuwają wolne rodniki nasilające powstawanie stanów zapalnych w obrębie tkanki łącznej, wpływają na opóźnianie starzenia się stawów, a także zapobiegają zwyrodnieniom. Doskonałym źródłem karotenoidów są warzywa i owoce. Należy jednak pamiętać, że ich wchłanianie zachodzi przy udziale tłuszczu, dlatego aby zwiększyć ich absorpcję warto do posiłku dodać np. olej roślinny lub siemię lniane, które zawiera także działającą przeciwzapalnie witaminę E. Kwas askorbinowy Występuje głównie w warzywach (marchew, brokuły, sałata, kapusta, , buraki, seler, warzywa strączkowe, kiełki) i owocach (czarna porzeczka, cytrusy, borówki, żurawina), najlepiej je spożywać w postaci surowej lub gotowanej al dente. Odpowiednia podaż witaminy C jest niezbędna w przypadku chorób tkanki łącznej, ponieważ bierze udział w procesie syntezy kolagenu. Flawonoidy Mają pozytywny wpływ na ściany naczyń włosowatych, wpływając na ich uszczelnienie poprzez hamowanie aktywności enzymów proteolitycznych, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia ich elastyczności oraz wzmocnienia tkanki łącznej w śródbłonku naczyń. Działają również przeciwzapalnie poprzez hamowanie przemian kwasu arachidonowego zapobiegając przy tym powstawaniu prozapalnych prostaglandyn. Flawonoidy możemy znaleźć w wielu roślinach: jasnota biała, skrzyp polny, miłorząb japoński, nawłoć pospolita, a także w owocach cytrusowych, warzywach (brokuły, papryka, pomidory), roślinach strączkowych, herbacie, czerwonym winie i yerba mate. Najbardziej znanym flawonoidem jest kwercetyna i jej glikozydy. Kwercetyna (cebula) i allicyna (czosnek) – mają właściwości przeciwzapalne, bakteriobójcze, działają żółciopędnie i przeciwmiażdżycowo, wpływają na obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, ograniczają wytwarzanie powstających podczas stanu zapalnego tkanki łącznej prostaglandyn i leukotrienów. Zioła Bazylia, imbir, kurkuma, anyż, cząber, szałwia, mięta – wpływają pobudzająco na pracę przewodu pokarmowego, wspomagają trawienie i przemianę materii. W niewielkim stopniu mogą również działać przeciwobrzękowo. Żelatyna Badania pokazują, ze skuteczne w przypadku regeneracji stawów mogą być produkty zawierające żelatynę (galaretki owocowe, mięsne, rybne). Nabiał Mleko i produkty mleczne, chude sery i twarogi zawierają białko, które jest składnikiem budulcowym kości i stawów. Produkty pełnoziarniste (razowe) Zawierają więcej błonnika niż produkty pszenne, co wpływa korzystnie na wskaźnik stanu zapalnego (CRP). Warto włączyć do diety grube kasze, płatki zbożowe, pełnoziarniste makarony, pieczywo razowe, brązowy ryż i otręby. © Ronnarong Thanuthattaphong / 123RF Eliminowanie stanu zapalnego Choroby tkanki łącznej mają podłoże autoimmunologiczne, dlatego ważne jest powiązanie diety z wytwarzaniem czynników prozapalnych i wyeliminowanie lub ograniczenie żywności zawierającej związki prowokujące do zwiększonego wytwarzania cytokin prozapalnych. Istnieją zatem również produkty, które należy ograniczyć u osób cierpiących na choroby tkanki łącznej: Jednym ze związków, które przyczyniają się do rozwoju stanu zapalnego jest kwas arachidonowy, jest to wielonienasycony kwas tłuszczowy należący do rodziny kwasów n-6. Spożywany w nadmiarze może działać prozapalnie oraz hamować przeciwzapalne działanie kwasów n-3. Produktami o niskiej zawartości kwasu arachidonowego są: mleko i produkty mleczne, chude sery i twarogi, tłuste ryby, produkty roślinne, oleje i tłuszcze zwierzęce – zbyt duża podaż powoduje zwiększenie ryzyka rozwoju chorób układu sercowo – naczyniowego (miażdżyca, nadciśnienie tętnicze). Nasycone kwasy tłuszczowe wpływają także na zmniejszenie wydzielania kwasu żołądkowego, co utrudnia wchłanianie niezbędnego do odbudowy stawów proste – wpływają na wzrost masy ciała i rozwój otyłości, która może nasilać objawy w przypadku chorób tkanki – nadmiar soli może przyczyniać się do rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego oraz powodować nadmierne wypłukiwanie z organizmu wysokoprzetworzone – ciasta, chipsy, gotowe dania, fast-foody, które mogą wpływać na powstawanie wolnych rodników działających destrukcyjnie na stawy. Kofeina – wpływa negatywnie na przyswajalność wapnia, zmniejsza jego kawa i herbata – mogą zmniejszać przyswajalność białka oraz nasilać utratę wapnia z organizmu. Choroby tkanki łącznej nadal stanowią wyzwanie dla współczesnej medycyny. Jednak ciągłe badania i odkrycia zwiększają szansę na opracowanie innowacyjnej terapii, która pomoże w leczeniu chorób o podłożu autoimmunologicznym oraz będzie zpaobiegała rozwojowi powikłań. Bibliografia: Zdrojewicz Z.,Adamek M., Machelski A., Wócik E., The influence of fatty acids (omega) contained in fish on the man organism, Katedra i Klinika Endokrynologii, Diabetologii, Wydział Lekarski, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich, Wrocław, Med Rodz 2015; 3(18): 137-143Sicińska P., Pytel E., Kurowska J., Koter-Michalak M., Suplementacja kwasami omega w różnych chorobach, Postepy Hig Med Dosw (online), 2015; 69: 838-852Krajewska-Włodarczyk M., The gastrointestinal tract microbiom in connective tissue diseases, Przegląd Lekarski 2017 / 74 / 2Sébastien Lucas, Yasunori Omata, Jörg Hofmann, Martin Böttcher, Aida Iljazovic, Kerstin Sarter, Olivia Albrecht, Oscar Schulz, Brenda Krishnacoumar, Gerhard Krönke, Martin Herrmann, Dimitrios Mougiakakos, Till Strowig, Georg Schett, Mario M. Zaiss. Short-chain fatty acids regulate systemic bone mass and protect from pathological bone loss. Nature Communications, 2018; 9 (1)Grzymisławski M., Gawęcki J., Żywienie człowieka zdrowego i chorego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015Petersson S., Philippou E., Rodomar C., Nikiphorou E., The Mediterranean diet, fish oil supplements and Rheumatoid arthritis outcomes: evidence from clinical trials, Autoimmunity Reviews Volume 17, Issue 11, November 2018, Pages 1105-1114Skotnicka M., Role of herbs in nutrition of elderly people – a pilot study, Probl Hig Epidemiol 2013, 94(3): 635-638Bout-Tabaku S., General Nutrition and Fitness for the Child with Rheumatic Disease, Pediatric Clinics of North America Volume 65, Issue 4, August 2018, Pages 855-866Mehra P., Henry CH., Giglou KR., Temporomandibular Joint Reconstruction in Patients With Autoimmune/Connective Tissue Disease, J Oral Maxillofac Surg. 2018 Aug;76(8):1660-1664I. Zimmerman-GórskaI., Postępy Reumatologii Klinicznej, s. 43-50; Warszawa 2014; Wydawnictwo Lekarskie PZWL; ISBN 978-83-200-4805-6

Anemia aplastyczna - objawy. Anemia aplastyczna wynika z niedoboru wszystkich elementów krwi (białych krwinek, czerwonych krwinek i płytek krwi): 2. niedobór białych krwinek zwiększa podatność chorego na zakażenie i stany gorączkowe; 3. brak odpowiedniej ilości płytek krwi wywołuje krwawienia, wybroczyny na skórze i błonach ten tekst przeczytasz w 4 minuty Mieszana choroba tkanki łącznej (zespół Sharpa), jest to zespół chorobowy łączący w sobie cechy kliniczne tocznia rumieniowatego, twardziny i polymyositis, którego markerem jest przeciwciało przeciw rybonukleoproteinie jądrowej (U1RNP). Częstość występowania tej dolegliwości nie jest znana i zależy od populacji. Mazur Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest mieszana choroba tkanki łącznej? Skąd bierze się mieszana choroba tkanki łącznej? Mieszana choroba tkanki łącznej - objawy Diagnostyka mieszanej choroby tkanki łącznej Mieszana choroba tkanki łącznej - leczenie Czym jest mieszana choroba tkanki łącznej? Mieszana choroba tkanki łącznej to dolegliwość (zespół Sharpa), na którą składają się symptomy kilku dolegliwości układowych tkanki łącznej, między innymi: twardziny układowej, reumatoidalnego zapalenia stawów, tocznia rumieniowatego układowego oraz zapalenia wielomięśniowego lub skórno-mięśniowego. Częstość występowania tego schorzenia nie jest znana, prawdopodobnie jest różna w zależności od populacji. Brak ujednoliconych kryteriów diagnostycznych utrudnia badania epidemiologiczne. Mieszana choroba tkanki łącznej występuje zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, częściej dotyczy płci żeńskiej (między 15. a 25. rokiem życia). Ważne: ze względu na to, że mieszana choroba tkanki łącznej zawiera w sobie objawy kilku schorzeń - specjaliści spierają się czy jest to odrębna choroba czy może początkowa faza rozwoju określonych dolegliwości układowych. Skąd bierze się mieszana choroba tkanki łącznej? Niestety, przyczyny tej dolegliwości nie zostały do końca określone. Istnieją jednak pewne podejrzenia, że mieszana choroba tkanki łącznej jest dolegliwością autoimmunologiczną, w której komórki układu odpornościowego uderzają we własny organizm. Oprócz tego niektórzy badacze podejrzewają, że schorzenie to może mieć podłoże genetyczne (przemawia za tym rodzinne występowanie choroby). Mieszana choroba tkanki łącznej - objawy Zmiany chorobowe są umiejscowione głównie w obrębie twarzy i rąk. Głównymi elementami w obrazie klinicznym są: objaw Raynauda (blednięcie i sinienie palców u rąk lub stóp pojawiające się pod wpływem, np. niskiej temperatury), obrzęk lub stwardniały obrzęk palców rąk (nazywany palcami kiełbaskowatymi), owrzodzenie palców u rąk, guzki reumatyczne, maskowatość lub nieznaczne stwardnienie skóry twarzy (zmiany twardzinopodobne), rzadziej zmiany rumieniowe typu butterfly erythema (jak w SLE). Zmianom skórnym towarzyszą bóle stawowe i/lub mięśniowe (bardzo charakterystyczny jest zespół Jaccouda, czyli przerost w stawach międzypaliczkowych oraz odchylenie w stawach śródręczno-paliczkowych. Oprócz tego u pojedynczych chorych stwierdza się nadwrażliwość na światło. Ze zmian narządowych najczęściej obserwuje się osłabienie perystaltyki przełyku oraz zmiany płucne, natomiast nie występują zmiany nerkowe. Częstym objawem jest uogólnione powiększenie węzłów chłonnych oraz objawy ogólne w postaci: gorączki, zmęczenia i ogólnego osłabienia. Diagnostyka mieszanej choroby tkanki łącznej Charakterystyczne są uogólnione proliferacyjne zmiany naczyniowe (vasculopathia proliferativa) powodujące zwężenie światła małych tętniczek, natomiast nie stwierdza się wokółnaczyniowego włóknienia. W diagnostyce mieszanej choroby tkanki łącznej wykonuje się ogólne badania krwi. W badaniu morfologicznym krwi u części chorych stwierdza się leukopenię, charakterystyczna jest hipergammaglobulinemia, w przypadkach z objawami polymyositis enzymy mięśniowe mogą być podwyższone. Należy również wykonać badanie moczu oraz dobową zbiórkę moczu w celu określenia proteinurii (różnicowanie z SLE) oraz badania radiologiczne (płuca, kości, przełyk, rąk) i badanie kapilaroskopowe dla zróżnicowania z twardziną. W rzadkich przypadkach wykonuje się próby świetlne. Dla mieszanej choroby tkanki łącznej charakterystyczne jest wysokie miano przeciwciał przeciw U1RNP wykrywanych za pomocą różnych metod serologicznych (IIF, ELISA, hemaglutynacja) (ryc. M-15). Ponadto u niektórych pacjentów stwierdza się występowanie przeciwciał przeciwjądrowych o innej swoistości (Ro/SS-A, La/SSB), nawet bez objawów klinicznych zespołu suchości. U części pacjentów obecny jest w surowicy czynnik reumatoidalny. W badaniu immunopatologicznym wycinka ze skóry niezmienionej pobranego z okolicy odsłoniętej stwierdza się w części przypadków obecność złogów immunoglobulin na granicy skórno-naskórkowej (lupus band test) oraz ANA związane in vivo w naskórku. Mieszaną chorobę tkanki łącznej należy różnicować z: toczniem rumieniowatym układowym, twardzinopodobnym zapaleniem skórno-mięśniowym, twardziną układową. Mieszana choroba tkanki łącznej - leczenie W leczeniu mieszanej choroby tkanki łącznej wdrażana jest terapia dożylnymi lub doustnymi kortykosteroidami (enkorton 20-30 mg/d), która jest na ogół skuteczna. Na początku dawki leku są wysokie, a potem stopniowo zostają zmniejszone. Oprócz tego pacjentom zalecane są inne preparaty wspomagające leczenie. W przypadku bólu mięśni i stawów zaleca się niesteroidowe leki przeciwzapalne, które łagodzą ból. Natomiast, gdy dojdzie do zaburzeń w przełykaniu - dobre działanie mają inhibitory pompy protonowej. Pacjenci, którzy dodatkowo zmagają się z nadciśnieniem płucnym, powinni przyjmować preparaty naczyniowe. Jakie są rokowania w chorobie? Przebieg mieszanej choroby tkanki łącznej jest przewlekły, lecz u większości chorych nie dochodzi do ciężkich zmian narządowych. W części przypadków obserwuje się w ciągu wielu lat przejście w zdefiniowaną chorobę tkanki łącznej (SLE, twardzina układowa), a u niektórych pacjentów całkowite wyleczenie pozwalające na odstawienie leków. Mazur / Mazur RYC. M-13. Mieszana choroba tkanki łącznej. Zmiany twardzinopodobne w obrębie twarzy. Mazur / Mazur RYC. M-14. Mieszana choroba tkanki łącznej. Obrzęk palców rąk naśladujący twardzinę. Lit .: [1] Jabłońska S., Błaszczyk M.: Miopatie zapalne. [W:] Hausmanowa-Petrusewicz I. (red.): Choroby nerwowo- mięśniowe. Wydawnictwo Czelej, Lublin 2005, 219-40. [2] Maddison P., Jabłońska S.: Overlap syndromes. [W:] Kater L., Baart de la Faille H. (red.): Multisystemic autoimmune diseases. Elsevier, Amsterdam 1995, 227-40. Źródło: A. Kaszuba, Z. Adamski: „Leksykon dermatologiczny”; Wydanie I, Wydawnictwo Czelej choroby skóry mieszana choroba tkanki łącznej Tkanka łączna Twardzina toczeń rumieniowaty objawy chorobowe Pulmonolog: zanieczyszczenia powietrza powodują uszkodzenia praktycznie wszystkich tkanek i narządów - Od dawna mówi się o wpływie smogu na układ oddechowy. Mówiliśmy też o wpływie na układ krążenia czy na układ endokrynny, ale szczególnie ważny problem to wpływ... Adrian Dąbek 10 faktów o tkance tłuszczowej Jego nadmiar to nie tylko problem estetyczny. Sprzyja zachorowaniu na cukrzycę, nowotwór, może prowadzić do niepłodności. Co musisz wiedzieć o tłuszczu, który... Agnieszka Pochrzęst-Motyczyńska COVID-19 może powodować utratę tkanki mózgowej Nawet łagodne przypadki COVID-19 mogą prowadzić do utraty tkanki mózgowej - wynika z badań przeprowadzonych z udziałem 782 ochotników. Wśród osób, które przebyły... Małgorzata Krajewska USG tkanek miękkich - diagnostyka, wskazania, przebieg Badanie USG to jedna z podstawowych metod obrazowania tkanek miękkich w celach diagnostycznych. Ultrasonografia pozwala na bezpieczne i bezbolesne uzyskanie... Marlena Kostyńska Trening na redukcję tkanki tłuszczowej Nienaganna sylwetka pozbawiona nadmiernego tłuszczu jest marzeniem każdego z nas. W celu uzyskania i utrzymania figury o niskiej zawartości tkanki tłuszczowej... Ćwiczenia na schudnięcie. Jak spalić tkankę tłuszczową i sobie nie zaszkodzić? Ćwiczenia na schudnięcie należy wykonywać z głową i łączyć z właściwą dietą. Tylko dobrze przemyślany plan treningowy pozwoli na skuteczne zrzucenie zbędnych... Marlena Kostyńska Tkanka tłuszczowa – niedomiar, nadmiar i spalanie Bywa, że we współczesnym świecie nie doceniamy w pełni różnych części naszego ciała. Zapominamy o nich za co dzień, nie myślimy o utrzymywaniu w dobrym zdrowiu,... Redukcja tkanki tłuszczowej. Dowiedz się, jakie ćwiczenia przyniosą najlepsze efekty? Często osoby pragnące zrzucić kilka kilogramów ograniczają się do samej diety. Choć oczywiście i to przynosi efekty, powszechnie jednak wiadomo, że redukowanie... Tkanka łączna Zbudowana z wielu komórek oddzielonych sporą ilością substancji międzykomórkowej (zwanej istotą międzykomórkową) tkanka łączna (łac. Textus connectivus), będąc... Czy tkanki z aborcji są sprzedawane? Amerykańska organizacja Planned Parenthood zajmująca się świadomym planowaniem rodzicielstwa, antykoncepcją oraz przeprowadzaniem aborcji, popadła w poważne... AG
Choroba Stilla – co dokładnie oznacza i kto jest na nią narażony? Chorobę Stilla definiuje się jako chorobę tkanki łącznej, czyli zapalenie stawów o różnym przebiegu. Towarzyszą jej objawy momentami podobne do grypy, np. gorączka, bóle mięśni i stawów, wysypka, powiększone węzły chłonne i śledziona. To rzadka choroba
wszystko artykuly wiadomosci porady forum W ARTYKULE Róża, zakażenie paciorkowcem - objawy, diagnoza zapalny skóry i tkanki podskórnej . Rumień rozwija się w następstwie zakażenia paciorkowcowego. Zwykle dochodzi do niego w wyniku urazu. Przebieg choroby jest nagły W ARTYKULE Choroba Bowena nadżerki. Guzy te nie naciekają na inne tkanki, a co ważne nie dają przerzutów. U niektórych pacjentów choroba Bowena przechodzi w tzw. raka kolczystokomórkowego W ARTYKULE Alarm skórny - zmiany przednowotworowe zmiana jest podstawą do chirurgicznego usunięcie tkanki i poddania jej badaniu histopatologicznemu. Skóra pergaminowa lub barwnikowa, jest chorobą o podłożu genetycznym, jednak również rozpatrywana W PORADZIE Choroba Menkesa - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie kolejności dochodzi do zmian w tkance łącznej oraz objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Wśród charakterystycznych dla tej choroby objawów wymienia się: Charakterystycznie W ARTYKULE Nowotwory skóry - nadal bardzo mało o nich wiemy rozwój choroby Bowena są przewlekłe choroby skóry, toksyny, uszkodzenia skóry, promieniowanie słoneczne oraz infekcje wirusowe. Mięsaki (sarkoma) to nowotwory tkanek miękkich W POŚCIE Witajcie. Z pokrzywka walcze od 13 lat. Czasem nie biore wogole leków, brałem przerózne cudowne srodki jak telfast xyzal i cała reszte blokerów h1 ost... jest zapalenie jelita tzw. choroba Crohna-Lesniowskiego. Fakt ten może potwierdzac ze częto pokrzywki są związane ze stanem zapalnym tkanki, narządów tak jak jest W WIADOMOŚCI Chorujesz na łuszczycę? Sprawdź, czy powinieneś unikać glutenu? Zarówno łuszczyca, jak i celiakia są chorobami autoimmunologicznymi, w których przebiegu układ odpornościowy (immunologiczny) zwraca się przeciwko tkankom organizmu. W przypadku łuszczycy atakowane W ARTYKULE Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) – patogeneza, objawy i leczenie zapalnego w wielu tkankach i narządach naszego ciała. Dlatego tak niezwykle istotna jest wczesna diagnostyka tej podstępnej i niekiedy bardzo niebezpiecznej choroby, a wczesne W ARTYKULE Bielactwo – czym jest i jak można z nim walczyć? jest schorzeniem zaliczanym do grupy chorób autoimmunologicznych . Oddziałują one niestety negatywnie nie tylko na organizm atakując narządy tkanki, ale również na naszą psychikę przez W ARTYKULE Zakaźne choroby sromu – rodzaje, objawy, leczenie furunculosis ) Polega na ostrym, nasilonym procesie zapalnym mieszka włosowego i otaczającej tkanki łącznej w postaci stożkowatego, bolesnego nacieku. Patogenem odpowiedzialnym jest najczęściej gronkowiec złocisty . Czyraczność W ARTYKULE Zmiany skórne w chorobach ogólnoustrojowych zastosowaniem laseru. Zmiany skórne w chorobach zapalnych jelit Szacuje się, że u co piątego pacjenta z rozpozną chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita W POŚCIE hej Soniapowiem szczerze ze tez jestem nowa na tym portalu i nie pamietam jak to zrobilam Ale powiem ci ze na samym poczatku tez mialam przepisywane... chorobie to co kiedys jeden z darmotologów mi powiedzial to te efekty czyli tzw wypókłości są przyczyną zbyt dużej ilości tkanki tucznej. Powiem szczerze W POŚCIE Gabinetowe zabiegi na trądzik: mikrodermabrazja, laser i peelingW terapii trądziku niezwykle ważne jest łączenie kilku metod, daje to bowiem większą... mechaniczne ścieranie zrogowaciałych tkanek za pomocą specjalnego aparatu;*** zabiegi laserowe służące jedynie do usuwania blizn po trądziku; leczenie tej choroby światłem lasera nie zdaje W WĄTKU Liszaj twardzinowy sromu - częsty problem terapeutyczny. Jaka jest przyczyna choroby, czy w terapii mogą byc pomocne pigułki antykoncepcyjne i czy prawdą jest że można usunąc tkankę zmienioną chorobowo, czy usunięcie W ARTYKULE Tuberku*** Rumień stwardniały *** się zapalnymi zmianami guzowatymi umiejscowionych głównie na podudziach. Przebieg choroby jest przewlekły. Ten typ zmian dotyczy głownie kobiet. W powstaniu wykwitów mogą ‹12345...›»z 8
Study with Quizlet and memorize flashcards containing terms like O jakim podłożu są choroby układowe tkanki łącznej?, Kiedy podejrzewać chorobę układową tkanki łącznej? - nieswoiste objawy, Z jakimi objawami zgłasza się większość osó z chorobami układowymi tkanki łącznej? and more.

Moderator: Moderatorzy olusia15 Nowicjusz Posty: 33 Rejestracja: śr 26 mar, 2008 09:44 Lokalizacja: slask celiakia a choroby układowe tkanki łącznej Witam! Celiakie mam ponownie zdiagnozowaną od stycznia2007roku, kiedy byłam diagnozowana reumatologicznie. Na diecie jestem od kwietnia 2007r(na diecie byłam również w dzieciństwie) . Lekarze myśleli że to właśnie jest od celiaki, ale mój stan zdrowia coraz bardziej się pogarsza. Byłam niedawno znów w szpitalu na kolejnej diagnostyce i obserwują mnie obecnie w kierunku układowej choroby tkanki łącznej. Lekarz powiedział że jest bardzo żadko żeby te dwie choroby były nazem. Czy to jest faktycznie tak? Szukam osób które mają podobne problemy i które mi mogą conieco pomóc. Może ktoś jest na tym forum kto ma chorobę z grupy kolagenoz. Proszę o pomoc. I z góry dziękuję ola Wojtek Post autor: Wojtek » wt 06 maja, 2008 22:21 Myślę, że kolagenozy mogą iść w parze celiakią. A to dlatego, że oba rodzaje schorzeń należą do chorób autoimmunologicznych, polegających na tym, że własne komórki są rozpoznawalne jako obce i wytwarzają się przeciw nim przeciwciała. Kiedy zachwiany jest układ immunologiczny (odpornościowy) to wtedy mogą współistnieć takie choroby. Dlatego też z celiakią mogą jeszcze występować np. cukrzyca typu 1 czy zapalenie tarczycy. Pozdrawiam i zyczę szybkiej i dobrej diagnozy. Ostatnio zmieniony wt 06 maja, 2008 22:23 przez Wojtek, łącznie zmieniany 1 raz.

Tkanka (Textus connectivus) stanowią dużą grupę tkanek, w tym tkankach łącznych właściwego (sypkich i gęsty włókna) tkanin o specjalnych właściwościach (siatkowego tłuszczowej), ciecz (krew) i szkieletowego (kości i chrząstki). Tkaniny te pełnią wiele funkcji: wspornik mechaniczny (właściwie tkanki łącznej, chrząstki

Zaburzenia rozwojowe zębów mogą ujawnić się w okresie pierwszego ząbkowania (zęby mleczne) i drugiego (zęby stałe). Zaburzenia te dotyczą samego procesu ząbkowania, ale również anatomii i histologii zębów.

Zapalenie tkanki łącznej (cellulitis): paciorkowcowe lub gronkowcowe zapalenie tkanki łącznej; zakażenia dotyczące kończyn dolnych, zwłaszcza u osób starszych mogą być wikłane przez zakrzepowe zapalenie naczyń. INNE Zgorzelinowe zapalenie tkanki łącznej: zakażenie o gwałtownym przebiegu, z intensywną martwicą

Zespół Sharpa, czyli mieszana choroba tkanki łącznej, jest chorobą reumatyczną o podłożu autoimmonologicznym. To schorzenie o bardzo złożonych objawach. Jej symptomy są podobne do innych chorób układowych tkanki łącznej, takich jak toczeń rumieniowaty układowy, twardzina układowa czy zapalenie wielomięśniowe. Jakie są jej przyczyny? Na czym polega diagnostyka i leczenie? Jakie są rokowania? spis treści 1. Co to jest zespół Sharpa? 2. Przyczyny zespołu Sharpa 3. Objawy zespołu Sharpa 4. Diagnostyka zespołu Sharpa 5. Mieszana choroba tkanki łącznej- rokowania i leczenie rozwiń 1. Co to jest zespół Sharpa? Zespół Sharpa to mieszana choroba tkanki łącznej (ang. Mixed Connective Tissue Disease, MCTD), w przebiegu której pojawiają się objawy kilku różnych schorzeń z grupy układowych chorób tkanki łącznej. Najczęściej rozpoznaje się ją między 15. a 25. rokiem życia, częściej wśród kobiet niż mężczyzn. Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?" Na zespół chorobowy MCTD składają się objawy kilku schorzeń z grupy układowych chorób tkanki łącznej, takich jak: reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), toczeń rumieniowaty układowy (SLE), twardzina układowa, zapalenie wielomięśniowe, zapalenie skórno-mięśniowe. 2. Przyczyny zespołu Sharpa Przyczyny MCTD nie są do końca znane. Przypuszcza się, że jest to schorzenie autoimmunologiczne, w przebiegu którego komórki układu odpornościowego atakują własny organizm. Choroba może mieć także podłoże genetyczne (na co wskazuje jej rodzinne występowanie), hormonalne bądź wirusowe. Nie bez znaczenia jest niekorzystne działanie stymulujące czynników środowiskowych. 3. Objawy zespołu Sharpa Choroba, podobnie jak inne choroby reumatyczne, przebiega z okresowo występującymi stanami ostrymi, jak i z okresami remisji, to jest okresowym wycofywaniem się objawów. Początkowo rzadko występują wszystkie objawy kliniczne - pojawiają się wraz z jej rozwojem. Zespół Sharpa wywołuje wiele objawów. Do najczęstszych należy: ból stawów i mięśni (typowe jest okresowe bądź narastające nasilenie), sinienie kończyn górnych, z występującymi w późniejszym okresie zmianami troficznymi (objaw Raynanda), obrzęk palców rąk (tzw. puffy fingers), obrzęk stwardniały palców rąk (tzw. palce kiełbaskowate), niekiedy obrzęk dłoni wraz z ich stwardnieniem, owrzodzenia palców rąk, zmiany rumieniowe typu butterfly erythema (jak w przebiegu tocznia rumieniowatego), obrzęk twarzy i maskowatość twarzy, podskórne guzki, przypominające guzki reumatyczne, gorączka w okresie zaostrzenia choroby, zapalenie stawów dłoni, wysypka skórna. Ponadto choroba może doprowadzić do zmian w różnych układach i narządach wewnętrznych. I tak czasem pojawia się ból głowy, migrena, zapalenie nerwu trójdzielnego, zapalenie mięśni, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, problemy z oddychaniem, zapalenie opłucnej, zapalenie płuc, zmiany naczyniowe płuc, upośledzenie motoryki przełyku, martwica palców, powiększenie węzłów chłonnych czy kłębuszkowe zapalenie nerek. W skrajnych przypadkach dochodzi do zwiększenia ciśnienia płucnego i zgonu z nadciśnienia płucnego prowadzącego do niewydolności krążeniowo-oddechowej. W przebiegu choroby pojawiają się także objawy ogólne, takie jak osłabienie, zmęczenie, powiększenie węzłów chłonnych, stan podgorączkowy lub gorączka. 4. Diagnostyka zespołu Sharpa W diagnostyce zespołu Sharpa najważniejsze jest, by wykluczyć schorzenia z grupy układowych chorób tkanki łącznej, takich jak toczeń rumieniowaty układowy, twardzina układową oraz zapalenie wielomięśniowe. W tym celu wykonuje się ogólne badania krwi. Na mieszaną chorobę tkanki łącznej może wskazywać: leukopenia, czyli obniżona liczba białych krwinek, podwyższone OB, podwyższony poziom enzymów mięśniowych, czynnik reumatoidalny, hipergammaglobulinemia, czyli wzrost stężenia frakcji białek osocza krwi (frakcji gamma-globulinowej) powyżej górnej granicy normy. Dla mieszanej choroby tkanki łącznej najbardziej charakterystyczna jest obecność we krwi przeciwciał przeciwko rybonukleoproteinie jądrowej bogatej w urydynę (anty-U1 RNP). 5. Mieszana choroba tkanki łącznej- rokowania i leczenie W leczeniu zespołu Sharpa wykorzystuje się kortykosteroidy. Początkowo dawki są wysokie, następnie stopniowo się je zmniejsza. Niezbędne są także inne leki, na przykład niesteroidowe leki przeciwzapalne na bóle stawów i mięśni czy inhibitory pompy protonowej, gdy dojdzie do zaburzenia pracy przełyku. W leczeniu mieszanej choroby tkanki łącznej stosuje się również cytostatyki, leki immunosupresyjne, a w okresach zaostrzeń objawów chorobowych leki wspomagające (np. leki przeciwmalaryczne). Czasem wdraża się również leki bakteriostatyczne. Choroba zwykle ma łagodny przebieg. Rokowania są dobre, o ile nie doszło do zmian w narządach wewnętrznych. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy
Tkanka tłuszczowa. Tkanka tłuszczowa biała wyługowana w skrawku parafinowym, obraz mikroskopowy. Tkanka tłuszczowa ( łac. textus adiposus) – tkanka zwierzęca, zaliczana do tkanki łącznej, która znajduje się głównie w warstwie podskórnej. W rozwoju filogenetycznym tkanka tłuszczowa pojawia się już u stawonogów, jednak dopiero wszystko artykuly wiadomosci porady forum W ARTYKULE Twardzina układowa Twardzina układowa Twardzina to choroba układowa tkanki łącznej, jej istotą jest postępujące włóknienie skóry i narządów wewnętrznych. Występuje w dwóch formach – w postaci W PORADZIE Na czym polega objaw Raynaud? charakterystyczny dla twardziny, ale może występować także w innych chorobach tkanki łącznej, chorobach naczyń, chorobach neurologicznych, hematologicznych i innych W ARTYKULE Toczeń rumieniowaty noworodków płodu. U matek po porodzie może dojść do zaostrzenia chorób tkanki łącznej. U dzieci, które przeszły chorobę istnieje zwiększone ryzyko rozwoju chorób W POŚCIE Moim zdaniem cierpisz faktycznie na jakąś odmianę choroby autoimmunologicznej, toczeń rumieniowaty, zapalenie skórno-mięśniowe lub twardzina najlepiej... przeciwciała? Czy masz stany podgorączkowe? Spełniasz kryterium objawowe w kierunku chorób tkanki łącznej: dodatnie ANA, bóle i zapalenie stawów, zmiany skórne. Możesz mieć też W POŚCIE marmurkowa skóra może być też przyczyną różnych chorób, zacznij od wizyty u lekarza chorób tkanki łącznej czyli u reumatologa. Czy oprócz objawów na s... też przyczyną różnych chorób, zacznij od wizyty u lekarza chorób tkanki łącznej czyli u reumatologa. Czy oprócz objawów na skórze coś jeszcze W PORADZIE Łysienie plackowate - jakie są cechy charakterystyczne i możliwa etiologia chorób autoimmunologicznych, Hashimoto, choroba Addisona, niedokrwistość złośliwa, choroby tkanki łącznej o podłożu naczyniowym, bielactwo nabyte, co nasuwa przypuszczenie patogenezy z autoagresji W POŚCIE Mój brat ma rozstępy na całym ciele, głębokie sine i czerwone. Nigdy nie był gruby a rostepy dosłownie posiekaly mu całe ciało. Ja mam MCTD mieszana c... rostepy dosłownie posiekaly mu całe ciało. Ja mam MCTD mieszana chorobę tkanki, boję się że u niego też to występuje. Nie wiem W POŚCIE Przyczyny obrzęków twarzy, zwłaszcza powiek, bywają bardzo różne. Mogą być wynikiem reakcji uczuleniowych np. na kosmetyk stosowany na skórę twarzy.... niektórych chorobach serca. Obrzęki twarzy, a zwłaszcza powiek towarzyszą chorobom tkanki łącznej (np. zapaleniu skóry i mięśni). Oczywiście nie wymieniłam tu wszystkich możliwych W POŚCIE Od jakichś 10 lat walczę z tą chorobą. Odwiedziłam dziesiątki dermatologow, nikt tego nie zdiagnozowal. Miałam robione wszystkie testy na alergię ( oc... Stawów - ale przy tym przecież nie ma pęcherzyków. Miałam podejrzenie choroby tkanki łącznej, na szczęście badania to wykluczyly W POŚCIE Czym jest orbitopatia tarczycowa?Orbitopatia tarczycowa należy do objawów nadczynności tarczycy dotyczących oka i tkanek oczodołu. Orbitopatia tarcz... objawami choroby tarczycy, ale może na wiele tygodni poprzedzać wystąpienie innych choroby leży w upośledzonej funkcji układu odpornościowego, który tkanki własnego W ARTYKULE Lipodemia - choroba „grubych nóg” stopnia. Lipodemia manifestuje się spadkiem elastyczności skóry oraz umiejscowionej pod nią tkanki łącznej. Dochodzi do procesu grubienia błony podstawnej naczyń krwionośnych, w wyniku czego następuje W PORADZIE Przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) czyli chorób *** się niekontrolowaną produkcją przeciwciał niszczących różne tkanki własnego organizmu. Do chorób z tej grupy należą: toczeń trzewny, reumatoidalne zapalenie stawów W POŚCIE Sprawdz czy nie jestes chory na Sarkoideoze. Choroba pluc lub tkanek miekkich na poczatku nie do wykrycia bardzo szybkie oznaki to wejdz na drugie pue... Sprawdz czy nie jestes chory na Sarkoideoze. Choroba pluc lub tkanek miekkich na poczatku nie do wykrycia bardzo szybkie oznaki to wejdz na drugie W ARTYKULE Zmiany infekcyjne paznokci paznokci W skład narządu paznokciowego wchodzi płytka paznokciowa oraz przylegające tkanki. Do objawów chorób tego narządu zaliczamy zmiany zanikowe i przerostowe, zmianę zabarwienia, ukształtowania W POŚCIE Choroba Riedla, czyli wole drewnianeSkąd się bierze choroba Riedla i na czym polega?Dokładna przyczyna choroby nie została dotychczas wyjaśniona. ... się w przypadku choroby Hashimoto, dlatego też wole drewniane przez niektórych badaczy uważane jest za ostatnie stadium tej choroby. Choroba ta jest 12345...›»z 8 układowe zapalenia naczyń, mieszana choroba tkanki łącznej, rumień guzowaty, zespół antyfosfolipidowy. Ze względu na zajmowanie przez chorobę wielu narządów w organizmie, do chorób układowych zaliczamy również: AIDS, cukrzycę, mukowiscydozę, nadciśnienie tętnicze. Kolagenozy, inaczej choroby układowe tkanki łącznej, to ogólna nazwa grupy chorób, która obejmuje różne schorzenia tkanki łącznej. Ich cechą wspólną jest stan zapalny i proces autoimmunologiczny. Co warto wiedzieć? spis treści 1. Co to są kolagenozy? 2. Najczęstsze kolagenozy 3. Objawy kolagenozy 4. Diagnostyka i leczenie rozwiń 1. Co to są kolagenozy? Kolagenozy jest dawnym określeniem chorób układowych tkanki łącznej (ang. connective tissue disease, CTD), którym towarzyszy proces zapalny. To grupa chorób o podłożu autoimmunologicznym, przyczyniających się do patologicznych zmian tkanki łącznej. Zobacz film: "Wiedza i świadomość pacjentów w dobie Internetu" W ich przebiegu komórki układu odpornościowego zwracają się przeciwko komórkom własnym organizmu i atakują tkankę łączna, co jest skutkiem błędnego rozpoznania. Zaburzenie najczęściej dotyczy skóry i stawów. Przyczyna kolagenozy i chorób autoimmunologicznych nie jest znana. Specjaliści uważają, że na pojawienie się zaburzenia i rozwój choroby wpływają czynniki genetyczne, immunologiczne, hormonalne i środowiskowe. Obecnie kolagenozy nazywane są chorobami układowymi tkanki łącznej. Ma to związek z tym, że nazwa „kolagenoza” sugerowała, że choroby dotyczą wyłącznie kolagenu, nie innych składników tkanki łącznej, jak jest w rzeczywistości. 2. Najczęstsze kolagenozy Kolagenozy obejmują wiele różnych grup i schorzeń. Do najczęściej występujących chorób należących do kolagenoz zalicza się takie choroby jak: reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). Choroba cechuje się przede wszystkim zapaleniem symetrycznych stawów oraz objawami układowymi, toczeń rumieniowaty układowy. Najczęściej zajęta jest skóra, stawy i nerki, ale zmiany chorobowe mogą dotyczyć każdego narządu i tkanki, twardzina układowa, która prowadzi do postępującego włóknienia skóry i narządów wewnętrznych, zespół Sjögrena, w przebiegu którego uszkodzeniu ulegają komórki ślinianek oraz gruczołów łzowych, polimialgia reumatyczna, objawiająca się głównie bólem oraz sztywnością mięśni karku, obręczy barkowej i biodrowej, zapalenia naczyń z martwicą, zapalenie skórno-mięśniowe i zapalenie wielomięśniowe. American Rheumatism Association wyróżnia 16 grup chorób tkanki łącznej, wiele z nich dzieli się dodatkowo na liczne podtypy. Zobacz także: 3. Objawy kolagenozy Najczęściej pierwsze objawy kolagenoz są niespecyficzne. W początkowej fazie rozwoju choroby pojawiają się: bóle stawów, bóle mięśni, ogólne złe samopoczucie, zmęczenie, lekko podwyższona temperatura ciała. W miarę upływu czasu, wraz z postępowaniem choroby, pojawiają się bardzo zróżnicowane objawy, takie jak na przykład: obrzęk stawów, sztywność stawów, blednięcie, zaczerwienienie lub sinienie palców dłoni i stóp w odpowiedzi na niską temperaturę lub stres, różne objawy skórne, na przykład pogrubienie skóry, wysypka, pergaminowa, ściągnięta, świecąca i stwardniała skóra, czerwone, twarde i bolesne guzki, owrzodzenie w okolicy podudzi oraz zmiany martwicze na palcach, obrzęki dłoni, osłabienie mięśni. Specyficzne choroby tkanki łącznej prowadzą do zmian w obrębie całego organizmu, nie tylko stawów czy skóry, ale i narządów wewnętrznych. Dzieje się tak, ponieważ proces chorobowy często obejmuje nie pojedyncze, lecz liczne narządy i układy organizmu (tkanka łączna wchodzi w ich skład). To dlatego możliwe są powikłania ze strony nerek, płuc czy serca. 4. Diagnostyka i leczenie Aby zdiagnozować kolagenozę, lekarz analizuje niepokojące objawy oraz zleca badania laboratoryjne. Podstawą jest badanie krwi: ogólne oraz serologiczne, wykrywające konkretne przeciwciała. Kolagenozy różnią się pomiędzy sobą zarówno objawami, jak i przebiegiem. To dlatego w rozpoznaniu brane są pod uwagę określone kryteria diagnostyczne każdego ze schorzeń należących do grupy chorób układowych tkanki łącznej. Jeśli obraz kliniczny wskazuje na więcej niż jedną, choroba nazywana jest zespołem nakładania. Czasem diagnozowana jest niezróżnicowana choroba tkanki łącznej. Sposób leczenia kolagenoz zależy od objawów i diagnozy. Podstawowym celem terapii jest zmniejszenie stanu zapalnego, dlatego zaleca się niesteroidowe leki przeciwzapalne, sterydy, leki immunosupresyjne czy leki przeciwmalaryczne. Terapia kolagenoz jest przewlekła, często prowadzona do końca życia. Rokowania dotyczące jej efektywności oraz przebiegu chorób układowych tkanki łącznej związane są z rodzajem i stopniem zaawansowania schorzenia. W terapii dużą rolę odgrywa również fizjoterapia, która poprawia mobilność objętych chorobą stawów oraz dieta (zalecana jest dieta śródziemnomorska), wspierająca redukcję nasilenia stanu zapalnego. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Najczęstszymi objawami mieszanej choroby tkanki łącznej jest: bolesność stawów i mięśni z ich okresowym a czasem narastającym osłabieniem; sinienie kończyn górnych, z występującymi w późniejszym okresie zmianami troficznymi – objaw Raynanda; obrzęki palców rąk a czasem całych dłoni, wraz z ich stwardnieniem; obrzęk
Co to jest mieszana choroba tkanki łącznej i jakie są jej przyczyny? Określenie „mieszana” choroba tkanki łącznej jest związane z faktem, że splatają się w jej przebiegu objawy trzech chorób należących do przewlekłych zapalnych chorób o podłożu autoimmunologicznym. Równocześnie w przypadkach mieszanej choroby tkanki łącznej można rozpoznać toczeń rumieniowaty układowy, twardzinę układową i zapalenie wielomięśniowe lub skórno-mięśniowe. U niektórych chorych dołączają się objawy reumatoidalnego zapalenia stawów. Ważne jest, aby odróżniać omawianą chorobę od tzw. niezróżnicowanej choroby tkanki łącznej, którą rozpoznaje się, gdy objawy nie odpowiadają określonej jednostce chorobowej. Tak jak w całej grupie chorób tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym, w mieszanej chorobie tkanki łącznej nie znamy przyczyn jej powstawania. Mogą do niego przyczyniać się czynniki genetyczne, a także „środowiskowe”, do których należą głównie zakażenia wirusowe. Dowodem, że w mieszanej chorobie tkanki łącznej odgrywa rolę autoimmunizacja jest obecność w surowicy chorych wielu autoprzeciwciał. Jak często występuje mieszana choroba tkanki łącznej? Mieszana choroba tkanki łącznej występuje rzadko, a ponadto jest często bardzo trudna do rozpoznania, gdyż w jej przebiegu pojawia się wiele objawów ze strony różnych układów i narządów. Częstość jej występowania określa się jako 1 przypadek na 10 000 osób. Częściej chorują kobiety, a wiek zachorowania to najczęściej trzecia lub czwarta dekada życia. Jak objawia się mieszana choroba tkanki łącznej? Mieszana choroba tkanki łącznej cechuje się wielką różnorodnością objawów. Są one także zmienne w przebiegu choroby. Najwcześniej pojawia się osłabienie ogólne, bóle mięśni, stawów, obrzęk rąk, stany podgorączkowe. Później dochodzi najczęściej do zapalenia stawów i zapalenia mięśni. Ważnym i groźnym objawem jest nadciśnienie płucne, dochodzi także do zmian zapalnych w sercu. U większości chorych występuje objaw Raynauda (blednięcie, zasinienie i ból, a następnie zaczerwienienie palców rąk pod wpływem zimna, rzadziej stresu). W obrębie skóry mogą pojawiać się różne zmiany, typowe dla trzech chorób „tworzących” mieszaną chorobę tkanki łącznej. Może to być rumień na twarzy, nadwrażliwość na promienie słoneczne, rozszerzenia naczyń skórnych (telangiektazje), twardnienie skóry w obrębie rąk. W przewodzie pokarmowym dochodzi często do utrudnienia połykania, refluksu żołądkowo-przełykowego, zaburzeń pracy jelit. Częste są objawy ze strony układu nerwowego. U części chorych obserwuje się zaburzenia czynności nerek. Co robić w przypadku wystąpienia objawów mieszanej choroby tkanki łącznej? Objawy mieszanej choroby tkanki łącznej początkowo są nieswoiste dla żadnej, konkretnej choroby i obejmują ogólne osłabienie, bóle stawów, mięśni, stany podgorączkowe. Objawy takie występują we wczesnym okresie wielu chorób. W razie wystąpienia takich objawów należy zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który jednak w tej wczesnej fazie może mieć duże trudności w ukierunkowaniu postępowania diagnostycznego. Gdy pojawiają się bardziej charakterystyczne objawy, chory zwykle zostaje skierowany do reumatologa, który może zaplanować badania laboratoryjne ułatwiające rozpoznanie. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie mieszanej choroby tkanki łącznej? Oprócz opisanych wyżej objawów klinicznych do rozpoznania mieszanej choroby tkanki łącznej potrzebne jest wykazanie w surowicy obecności przeciwciał charakterystycznych dla tej jednostki chorobowej. Opracowano już kilkakrotnie międzynarodowe kryteria ułatwiające rozpoznanie, jednak często rozpoznanie budzi wątpliwości i wymaga różnicowania z innymi chorobami tkanki łącznej. Ponadto objawy mieszanej choroby tkanki łącznej mogą zmieniać się w jej przebiegu, co dodatkowo utrudnia diagnostykę. Jakie są metody leczenia mieszanej choroby tkanki łącznej? Nie ma jednolitej metody leczenia mieszanej choroby tkanki łącznej. Zależy ono tego, które objawy przeważają w danym okresie choroby. W lżejszych postaciach z przewagą objawów zapalenia stawów stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, a także leki „modyfikujące” proces zapalny. U chorych z objawami zapalenia osierdzia, mięśnia sercowego, opłucnej, konieczne jest podawanie glikokortykosteroidów i leków immunosupresyjnych. Tętnicze nadciśnienie płucne, objaw Raynauda, zapalenie nerek o ciężkim przebiegu wymagają specjalistycznego leczenia. Trudno jest opanować dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, a także zaburzenia neurologiczne. Leczenie mieszanej choroby tkanki łącznej musi być więc celowane na poszczególne układy i narządy zajęte procesem zapalnym. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie mieszanej choroby tkanki łącznej? Mieszanej choroby tkanki łącznej nie da się całkowicie wyleczyć. Jak wykazano u około 1/3 chorych udaje się uzyskać poprawę, „cofanie się” objawów. Z kolei także w około 1/3 przypadków choroba postępuje i wymaga stałego leczenia. Zajęcie przez proces zapalny serca, układu oddechowego, nerek, a także zakażenia, do których często dochodzi u chorych, mogą stanowić zagrożenie dla życia pacjenta. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia mieszanej choroby tkanki łącznej? Mieszana choroba tkanki łącznej zagraża wieloma powikłaniami. Uzyskanie poprawy jest zwykle tylko okresowe, dlatego trudno mówić o zakończeniu leczenia tej choroby. U niektórych chorych można odstawić leki, bo opanowano objawy choroby, ale pacjent musi być okresowo badany przez specjalistę, trzeba kontrolować miano odpowiednich przeciwciał w surowicy i parametry laboratoryjne procesu zapalnego. Kontroli może wymagać gęstość mineralna kości, gdyż długotrwale podawane glikokortykosteroidy mogą doprowadzić do osteoporozy. Co robić, aby uniknąć zachorowania na mieszaną chorobę tkanki łącznej? Ponieważ nie znamy przyczyny mieszanej choroby tkanki łącznej, nie ma metod pozwalających zapobiec jej rozwojowi.
"Forum Reumatologiczne – Edukacja" to oficjalne czasopismo edukacyjne Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego, służące poszerzaniu praktycznej wiedzy z zakresu reumatologii i chorób pokrewnych. Do podstawowych działów czasopisma należą: reumatoidalne zapalenie stawów, spondyloartropatie, choroby układowe tkanki łącznej, choroby Widok (2 lata temu) 8 stycznia 2020 o 10:49 Witam. Niedawno dostałem skierowanie do tej kliniki. Wiem, że ona jest na akademii medycznej w Gdańsku. Posiada ktoś numer do rejestracji tej kliniki lub wie w jakich godzinach można się zarejestrować ? Na internecie szukałem, ale nie mogę niczego znaleźć na ten temat. A i mam jeszcze jedno pytanie, jak wygląda z parkingiem ? Pozdrawiam. Ps. Nie jestem z Trójmiasta. ;) 0 0 (2 lata temu) 8 stycznia 2020 o 15:32 Najlepiej jechać komunikacja miejska bo za parking dużo będzie kosztować 0 0 ~anonim (2 lata temu) 8 stycznia 2020 o 17:59 0 0 ~anonim (2 lata temu) 8 stycznia 2020 o 21:16 tylko zapisując sie powiedz że nie chcesz do dr Smoleńskiej, to tragedia, kobieta całą wizytę zawsze wisi na telefonie a Tobie poświęci góra 5 min i bardzo żałuje skierowań na badania. Strata czasu i nerwów, po roku chodzenia odpusciłam, Tam przyjmuje jeszcze ktoś inny, 0 0 (2 lata temu) 8 stycznia 2020 o 23:39 Dziękuję za wiadomości. Pytanko jeszcze jedno, czy wjadę od strony ul Dębinki bez problemu czy muszę zapłacić za wjazd na teren szpitala ? 0 0 ~Dorota C. (2 lata temu) 9 stycznia 2020 o 17:09 Są opłaty w szpitalu. 0 0 ~anonim (2 lata temu) 9 stycznia 2020 o 20:55 Przy każdym wjeździe jest szlaban i pobierasz bilet. W godz. 7 - 15 parking jest bardzo drogi ( 8 zł za godz, do 15 minut nie płacisz), ale i tak problem ze znalezieniem miejsc. po 15 do 7 bezpłatny,Tak więc, jak już ktoś wcześniej radził, pomyśl o dojeździe komunikacją, albo niech ktoś cię przywiezie i odjedzie po kilku minutach poza teren szpitala 0 0 do góry Przyczyny części tych chorób są znane – należą do nich przede wszystkim czynniki szkodliwe występujące np. w miejscu pracy, leki i choroby tkanki łącznej. Pozostałe, o nieznanej przyczynie, nazywa się idiopatycznymi. Klasyfikacja chorób śródmiąższowych płuc →tab. 3.14-1. TABELApoczątek strony Witam. Jestem tu nowa szukam forum gdzie spotkam osoby które się styknely z kolagenoza, zapaleniem mięśni itp. Obecnie jestem w trakcie badań. Zrobiłam juz ana1 wyszedł dodatni, czekam na wyniki ana3. Lekarka powiedziała ze podejrzewa zapalenie wielomesniowe. Ogólnie rzecz biała jestem przerażona. Bolą mnie ręce a tu taka choroba. Lekarka zasugerowała ze mój stan jest tak ciężki ze trzeba będzie mnie położyć do kliniki i leczyć sterydami. 100 km od domu i do tego sterydy. Boje się tego. Proszę o jakieś wasze doświadczenia. Na czytałam się w internecie i zastanawiam się co dalej będzie. 2016-06-18, 11:09~Magdalena89 ~ Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post Słowa kluczowe: metotreksat, autoimmunizacyjne choroby tkanki łącznej, morphea, toczeń rumieniowaty przewlekły, DLE WPROWADZENIE Metotreksat, zsyntetyzowany w latach 5 0. ubiegłego wieku jako lek przeciwnowotworowy o działaniu antyproliferacyjnym, należy obecnie do najczęściej wykorzystywanych immunosupresantów w dermatologii [1] . napisał/a: yhym29 2013-11-27 23:01 Witajcie :) proszę Was o poradę bądź podzielenie się własnymi doświadczeniami z dodatnim wynikiem ANA2. mój wynik badania ANA2 wykazał, iż: "Metodą immunofluorescencji pośredniej (IIF) STWIERDZONO Obecność przeciwciał przeciwjądrowych dających na komórkach HEp-2 obraz świecenia ziarnisty w mianie 1:320 Metodą immunodyfuzji NIE WYKRYTO przeciwciał przeciw antygenom z grupy ENA (rozpuszczalnym antygenom jądrowym i cytoplazmatycznym)." ponaddto: ferrytyna - 42,51 (13,00-150,00) CRP - 0,02 mg/dl ( napisał/a: jamesbt 2013-11-27 23:53 Tak więc jestem. Jakieś choroby ostatnio? Jakieś leki? yhym29 znaczy, że masz 29 lat? Jeśli nie, to ile? Jakieś choroby w bliskiej rodzinie, typu cukrzyca itd? Twoja pani hematolog jest chyba dawnej daty, co? Ale poza tym myśli dobrze. Odpowiedz na moje pytania i zobaczymy co dalej. napisał/a: yhym29 2013-11-28 00:01 Choroby raczej nie - leczyłam się jedynie na kolano, poza tym rzeczy ginekologiczne typu torbiele na jajnikach, bolesne okresy. Aha - częste infekcje gardła przy których siadają mi albo węzły chłonne na szyi (stają się pogrubione i bolesne w dotyku) lub krtań. Leki na ból kolana - collaflex, ale przyznam, że zażywam nieregularnie :) Leki od dermatologa - Isotrex i Hascoderm na problemy skórne poza tym od hematolog dostałam gyno-tardyferon do brania każdego dnia miesiączki, w celu podniesienia poziomu żelaza. wiek - 22 :) choroby w rodzinie - nie kojarzy mi się nic poważniejszego, poza nowotworem spraw kobiecych u babci. A pani doktor po "50tce" :) napisał/a: jamesbt 2013-11-28 00:21 Mam parę pomysłów, ale to później, dziś już słabo myślę. Natomiast kolagenozy to stare określenie, błędne. Używane wtedy, kiedy ta pani po 50 akurat była na studiach :) tak nawiasem mówiąc... Więc póki co dobranoc. Pomyśle nad twoją sytuacją. napisał/a: yhym29 2013-11-28 07:09 Przede wszystkim dziękuję za tak szybkie odpowiedzi :) i cierpliwie czekam na kolejne :) napisał/a: Horus 2013-12-04 18:17 Hej:) No i co tam u Ciebie po kilku dniach? Kiedy masz reumatologa? napisał/a: yhym29 2013-12-08 11:49 u mnie bez zmian, reumatolog w czwartek :) napisał/a: jamesbt 2013-12-10 23:09 Jeszcze zyjesz? Mam nadzieje ze tak. Masz jakies obrzeki? Co do choroby to faktem jest podloze reumatoidalne. W zasadzie nie masz pelnych objawow zadnej z popularnych chorob. Ale może być to coś wyjątkowego, tak czasem tu jest. W zasadzie żadna choroba nie musi być taka sama. Cokolwiek by nie było wszystkie tego typu choroby leczy się tak samo. Metotreksat zazwyczaj jest ok. Nieraz pomaga też rehabilitacja. W zasadzie nie da sie ich wyleczyć dziś do końca ale można poprawić jakość życia. Silniejszymi lekami mogą być jakieś typowe GKS, prednizon choćby. Jeśli o problemy z okiem chodzi, to to też jest objaw tego typu choroby. Sinienie kończyn także. Zanim zaczniesz leczenie, jeśli lekarz sie zgodzi, powiedz o częstych intencjach gardła. GKSy obniżają odporność i może być to wtedy otwarciem drzwi dla potężnych infekcji, a to może sie skończyć naprawdę źle. Przede wszystkim rozmawiaj z lekarzem. napisał/a: aaggaa3 2013-12-15 18:18 yhym29 , napisz jak tam konsultacje u reuma, ja też mam ANA dodatnie 1:640 ostatnio ziarniste i homogenne ANA2,3 ujemne ważny jest typ świecenia ANA to pomaga w postawieniu diagnozy (u mnie za każdym razem inny typ :/ ) mam jeszcze żeby nie było nudno dodatnie ANCA (w zasadzie graniczne) 1:10 (p-anca i x-anca) czekam na anty MPO i anty PR3 oraz kilka innych "toczniowych" oraz C3, C4 poza tym objawów konkretnych i dokuczliwych brak napisał/a: yhym29 2013-12-16 14:23 Witajcie :) jestem już po wizycie u reumatologa. wypytał mnie o wszystko, pytał między innymi czy występowała jakaś opuchlizna stawów, odpowiedziałam, że nie, a przy badaniu uznał iż wg niego kolana są opuchnięte. ogólnie stwierdził, iż moje dolegliwości są niecharakterystyczne :) + ujemny wywiad zakrzepicy póki co muszę zrobić wyniki RF, Anty-CCP, lupus antykoagulant, doDNA oraz powtórnie ANA2 (za pół roku). dostałam też skierowanie na kapilaroskopię, na którą jestem już umówiona na 23 stycznia. a na następną wizyte u pana reumatologa mam przynieść zaświadczenie od okulisty o suchości oczu, zdjęcie RTG płuc oraz USG brzucha. jeśli objawy się nie nasilą to następna wizyta za pół roku, a jeśli coś się będzie działo to wcześniej :) póki co to tyle :) napisał/a: astroPA 2016-05-26 08:40 Wyleczyłaś się? Moja dziewczyna ma takie same objawy, ana2 hep2 ziarniste 1:160, ana3 kontrola ws ++, bolesne okresy, ból stawów, torbiel kolana, wb igg dodatni - jednym słowem bolerioza.... i coś jeszcze.
Choroby układowe tkanki łącznej to grupa chorób zapalnych, które charakteryzują się uszkodzeniem tkanki łącznej, w tym kolagenu, stąd ich stara nazwa - kolagenozy. Wywołują różne objawy ze stawów, mięśni, skóry, ale też mogą zajmować narządy wewnętrzne. Ze względu na indywidualny charakter każdej z chorób
Na jej wczesne rozpoznanie mają wpływ objawy narządowe ze strony układu oddechowego oraz układu krążenia, zwłaszcza tętnicze nadciśnienie płucne (PAH). ( KiB) Przejrzano 850 razy Twardzina układowa, zwana również sklerodermią, jest zaliczana do przewlekłych, autoimmunologicznych chorób tkanki łącznej. Schorzenie to charakteryzuje się wzmożonym napięciem i stwardnieniem skóry oraz uszkodzeniem narządów wewnętrznych. Szczególne następstwa kliniczne, a przede wszystkim ogromny wpływ na rokowanie ma zajęcie płuc i serca. Pacjenci z rozpoznaniem twardziny układowej są narażeni na liczne dolegliwości, co jest związane z obniżeniem jakości ich życia, wysoką śmiertelnością i skróceniem spodziewanej długości przeżycia oraz niekorzystnymi następstwami socjoekonomicznymi. Rozpoznanie twardziny układowej często przysparza trudności w codziennej praktyce klinicznej. Zwykle pierwszym symptomem choroby jest napadowe blednięcie palców, tzw. objaw Raynauda. Jednakże objaw ten jest bardzo niespecyficzny i często występuje również u zdrowych osób. Pacjenci ponadto skarżą się na uogólniony obrzęk rąk czy uczucie za ciasnej skóry. Pierwsze objawy choroby bywają bagatelizowane zarówno przez pacjentów, jak i lekarzy pierwszego kontaktu, a niekiedy także reumatologów czy angiologów. Choroba czasami postępuje bardzo szybko, a niekiedy rozwija się przez wiele lat. Charakterystyczną cechą tej jednostki chorobowej jest nie tylko bardzo różnorodny przebieg choroby, ale również heterogenność obrazu klinicznego. Patologiczne zmiany w zakresie tkanki łacznej prowadzą do upośledzenia morfologii i funkcji wielu narządów wewnętrznych (ryc.[office1] ) jednak zmiany występują u chorych z określoną częstością, z różnym nasileniem, a także na różnym etapie choroby (niekiedy szybko od wystapienia pierwszych objawów, a niekiedy wiele lat po rozpoznaniu). Ze względu na przebieg i objawy chorobowe wyróżnia się kilka postaci choroby, najczęstsze z nich to: twardzina układowa ograniczona oraz twardzina układowa postać uogólniona. ( KiB) Przejrzano 850 razy Proces patofizjologiczny twardziny układowej nie został w pełni wyjaśniony. Na powstanie choroby mogą mieć wpływ czynniki genetyczne, środowiskowe lub infekcyjne. Wiele danych wskazuje na udział rekcji immunologicznych, zmian naczyniowych oraz nadmiernie aktywowanych fibroblastów w powstawaniu zmian chorobowych. Wspomniane procesy są przyczyną włóknienia tkanki łącznej i prowadzą do dysfunkcji narządów wewnętrznych (schemat[office2] ). Zatrzymanie tego procesu patogenetycznego przed powstaniem nieodwracalnych zmian narządowych, jak się wydaje, pozostaje wyzwaniem w leczeniu twardziny układowej. W chwili obecnej podstawowym narzędziem służącym do rozpoznawania twardziny układowej są kryteria klasyfikacyjne ustalone przez Amerykańskie Towarzystwo Reumatologiczne w 1980 r. (tab.[office3] ) Niektórzy chorzy, pomimo charakterystycznego obrazu klinicznego i zajęcia organów wewnętrznych, nie spełniają tych kryteriów (zwłaszcza w przypadku twardziny układowej ograniczonej). Kryteria klasyfikacyjne potwierdzają rozpoznanie na znacznie zaawansowanym etapie choroby, kiedy widoczne są już zmiany narządowe. ( KiB) Przejrzano 850 razy Wzrost zainteresowania w ostatnim czasie dość rzadką jednostką chorobową, jaką jest twardzina układowa, zawdzięczamy bardzo prężnie działającej grupie powstałej w grudniu 2002 roku przy Europejskiej Lidze Antyreumatycznej (EULAR– European League Against Rheumatism). EUSTAR (EULAR Scleroderma Trials and Research) to grupa ds. Badań Klinicznych i Naukowych Twardziny Układowej. Jej zadaniem jest rozbudzić świadomość istnienia tej choroby, promować wiedzę na jej temat oraz wspierać badania nad nią. Mimo ogromnego postępu w wyjaśnianiu patomechanizmu choroby i pojawienia się zupełnie nowych możliwości terapeutycznych skuteczność terapii sklerodermii nadal jest ograniczona. Obecnie w leczeniu twardziny układowej stosuje się ogólną zasadę „leczenia narządowo-swoistego”. W zależności od obrazu klinicznego dostosowuje się rodzaj i dawki leków. Wydaje się, że wyniki terapii są w dużej mierze zależne od etapu choroby, w której rozpoczyna się stosowanie leków. Jednak gdy uwzględnimy zmienność przebiegu choroby i jej obrazu klinicznego, okazuje się, że ustalenie terapii jest naprawdę niełatwym zadaniem. ( KiB) Przejrzano 850 razy Bardzo wczesne rozpoznanie twardziny układowej może mieć kluczowe znaczenie w praktyce klinicznej. W związku z tym obecnie priorytetowym zadaniem grupy EUSTAR jest zdefiniowanie bardzo wczesnego rozpoznania twardziny układowej. W pierwszym etapie na podstawie opinii lekarzy ekspertów wielu europejskich ośrodków przy użyciu metody DELPHI ustalono wstępne kryteria wczesnego rozpozania twardziny układowej (tabela[office4] ). Kolejne zadanie podjęte przez EUSTAR to ustalenie specyficzności i czułości tych kryteriów, w tym celu zaprojektowano badanie prospektywne o nazwie VEDOSS (very early diagnosis of systemic sclerosis), być może uzyskane dane pozwolą udoskonalić kryteria diagnostyczne bardzo wczesnej twardziny układowej. W tym artykule opisano szczegółowo kilka kluczowych objawów „ostrzegawczych”, które mogą być zwiastunem twardziny układowej. Wystąpienie poniższych objawów może ukierunkować zbieranie wywiadu u chorego, co następnie będzie miało wpływ na proces diagnostyczny. Ważne jest również to, by określonych pacjentów skierować w odpowiednim czasie do ośrodków referenyjnych mających doświadczenie w leczeniu twardziny układowej. ( KiB) Przejrzano 850 razy Objaw Raynauda jako wczesny objaw uszkodzenia układu krążenia Objaw Raynauda jest najczęstszym pierwszym symptomem twardziny układowej. Występuje u około 95%–99% chorych w wyniku upośledzenia mikrokrążenia. Może wyprzedzać na wiele lat pojawienie się kolejnych objawów (tak zwykle dzieje się w przypadku twardziny układowej ograniczonej) lub może wystąpić jednoczasowo, rzadko nieco później od pojawienia się zmian skórnych (np. w twardzinie układowej uogólnionej). Objaw Raynauda polega na napadowej, nadmiernej reakcji spastycznej naczyń obwodowych pod wpływem bodźców, takich jak stres lub zimno. Klinicznie objawia się to charakterystyczną, dobrze odgraniczoną zmianą zabarwienia skóry obwodowych obszarów ciała, zwykle palców rąk, stóp, czubka nosa, uszu lub języka. Zazwyczaj obserwuje się trzy fazy objawu Raynauda: 1. fazę białą (związaną ze skurczem naczyń obwodowych); 2. fazę niebieską (sine zabarwienie skóry powstaje na skutek niedotlenienia tkanek); 3. fazę czerwoną (przekrwienie w wyniku reaktywnego nadmiernego rozszerzenia obwodowych naczyń krwionośnych). Po napadzie występują charakterystyczne dolegliwości o charakterze bólu lub parestezji (drętwienie, mrowienia, zaburzenia czucia). Rozpoznanie objawu Raynauda stawia się na podstawie wywiadu, w którym wypytuje się pacjenta o charakterystyczne cechy jego dolegliwości (tab.[office5] ). Nie jest konieczna obiektywna ocena lekarza lub innych osób (w tym np. wykonanie próby prowokacyjnej). Występowanie objawu Raynauda dotyczy około 10% zdrowych osób, najczęściej są to osoby młode, płci żeńskiej. W codziennej praktyce odróżnienie objawu u zdrowych osób (pierwotny objaw Raynauda, czyli choroba Raynauda) oraz objawu, który jest związany z jakimś poważnym schorzeniem (objaw wtórny, czyli zespół Raynauda) jest bardzo trudnym zadaniem. Ponadto objaw Raynauda może towarzyszyć wielu różnym schorzeniom, w tym również wielu różnym układowym chorobom tkanki łącznej (np. zapalenie wielomięśniowe, zapalenie skórno-mięśniowe, toczeń układowy, reumatoidalne zapalenie stawów i inne). Objaw Raynauda może sugerować rozpoznanie wczesnej twardziny układowej, gdy: a) występuje u osób w wieku średnim lub późnym, b) obserwuje się częste, trwające długo ataki (pow. 20 min), sprowokowane nawet niewielkimi bodźcami, c) stwierdza się obecność niegojących się ran lub charakterystycznych zwapnień, które niekiedy są wyczuwalne pod skórą lub mają łączność z owrzodzeniami Obrzęk palców jako wczesny objaw zmian skórnych Wielu pacjentów z rozpoznaniem twardziny jako jeden z pierwszych objawów swojej choroby podaje obrzęk rąk, często obrazowo określając to zjawisko jako uczucie „za ciasnej skóry”. Obrzęk rąk w twardzinie układowej występuje w pierwszym etapie zmian skórnych i jest związany z naciekami komórek zapalnych. W kolejnym etapie powstaje sklerodaktylia. Obrzęk rąk może być również kojarzony przez lekarzy z objawami niewydolności krążenia lub obrzęku limfatycznego. Schorzenia te są dość powszechne, dlatego warto to uwzględnić w diagnostyce różnicowej, dokładnie ocenić zakres obrzęków i ich charakter. Obrzęk palców i rąk wiąże się również z trudnością w zginaniu palców czy wykonywaniu określonych czynności, może także wystąpić sztywność poranna, która zwykle świadczy o toczącym się procesie zapalnym w zakresie stawów. Sztywność poranna może być także objawem reumatoidalnego zapalenia stawów. Dysfunkcja zwierzacza przełyku jako wczesny objaw zajęcia układu pokarmowego Zaburzenia funkcji zwieracza przełyku w przebiegu twardziny układowej występują wcześnie. Zwykle są one przyczyną takich dolegliwości, jak zgaga, puste odbijania, uczucie wczesnej sytości. W późniejszym okresie pojawiają się trudnści przy przełykaniu pokarmów. Niekiedy mimo zaburzeń funkcji przełyku pacjenci nie zgłaszają dolegliwości. Pomocne mogą być wówczas badania diagnostyczne, takie jak badanie z kontrastem, manometria, gastroskopia, scyntygrafia przełyku, jednakże nie zawsze lekarz w ambulatorium ma możliwość przeprowadzenia takich badań. Należy podkreślić, że u osób z objawem Raynauda, zwłaszcza stosunkowo młodych, dolegliwości związane z dysfunkcją zwieracza przełyku powinny być dodatkowym sygnałem ostrzegawczym. Duszność, zmęczenie, obniżenie tolerancji wysiłku jako wczesne objawy uszkodzenia płuc i/lub serca Objawy takie mogą być związane z różnymi chorobami, zarówno reumatologicznymi, jak i dotyczącymi wyłącznie układu oddechowego czy układu krążenia. Oczywiście są to dolegliwości bardzo niespecyficzne. Niezwykle ważne jest jednak, aby w trakcie rozmowy z chorym zwrócić na nie szczególną uwagę, zwłaszcza jeżeli wcześniej chory podawał inne typowe objawy „ostrzegawcze”. Duszność, zmęczenie, obniżenie tolerancji wysiłku wskazują na możliwość uszkodzenia serca i/lub płuc w przebiegu twardziny układowej. Chory, u którego występują takie objawy, wymaga pilnej hospitalizacji w ośrodku referencyjnym zajmującym się leczeniem twardziny układowej, ewentualnego dokończenia procesu diagnostycznego i szybkiego wdrożenia odpowiedniej terapii. Zajęcie płuc. Choroba śródmiąższowa płuc jest jedną z głównych przyczyn zgonów w twardzinie układowej. Zwykle zmiany płucne rozwijają się podstępnie, powodując niespecyficzne objawy, takie jak duszność, suchy kaszel, wdechowe trzeszczenia u podstawy płuc. Podstawowe znaczenie w diagnostyce zmian śródmiąższowych mają badania dodatkowe, zwłaszcza badania czynnościowe układu oddechowego (spirometria, pojemność dyfuzyjna dla tlenku węgla), a także test 6-minutowego marszu z oceną spadku saturacji po wysiłku oraz tomografia komputerowa o wysokiej rozdzielczości (HRCT). Wykrycie choroby śródmiąższowej płuc na wczesnym etapie ma kluczowe znaczenie w praktyce klinicznej. Lekiem z wyboru w leczeniu włóknienia płuc jest cyklofosfamid, który ma udowodnione działanie terapeutyczne. Celem leczenia jest zatrzymanie lub spowolnienie progresji choroby. Inne leki stosowane w leczeniu włóknienia płuc to azatiopryna, mykofenolan mofetylu, glikokortykoidy. Szczególnie ważne jest, by intensywne i skuteczne leczenie wdrożyć u osób o ciężkim przebiegu choroby śródmiąższowej płuc na odpowiednim etapie choroby. Zmiany płucne mogą prowadzić do powstania wtórnego nadciśnienia płucnego, co ma bardzo niekorzystny wpływ na czas przeżycia. Zajęcie serca. Najpoważniejszym następstwem twardziny układowej w odniesieniu do zaburzeń pracy serca jest nadciśnienie płucne (NP). Szacuje się, że nadciśnienie płucne występuje u około 8–12% chorych z rozpoznaniem twardziny układowej. Etiologia tej choroby jest złożona, najczęściej rozpoznaje się tętnicze nadciśnienie płucne związane z patologiczną przebudową tętniczek płucnych. W twardzinie układowej NP może mieć także inną etiologię i powstać np. na skutek zmian śródmiąższowych płuc lub choroby zatorowo-zakrzepowej. NP ma bardzo niekorzystny wpływ na rokowanie u osób z tym rozpoznaniem oraz z twardziną układową 3-letni czas przeżycia wynosi około 50%. W ostatnim czasie dokonał się ogromny postęp w leczeniu tętniczego nadciśnienia płucnego, udowodniono skuteczność leków trzech grup: pochodnych prostaglandyn, inhibitorów fosfodiesterazy 5, inhibitorów endoteliny. Jednak odpowiedź na leczenie u pacjentów z rozpoznaniem twardziny układowej jest duża gorsza niż w przypadku innych układowych chorób tkanki łącznej, np. tocznia rumieniowatego układowego czy idiopatycznego tętniczego nadciśnienia płucnego. Ze względu na agresywny przebieg NP u osób z twardziną układową w tej grupie kluczowe znaczenie ma wczesne wykrycie choroby oraz wdrożenie intensywnego leczenia, np. terapii skojarzonej. Objawy, które mogą wskazywać na współwystępowanie NP, to: duszność, bóle w klatce piersiowej, osłabienie, omdlenia, w badaniu fizykalnym wzmożona akcentacja II tonu serca czy nieprawidłowości w badaniu EKG. Echokardiografia jest standardowym badaniem przesiewowym w diagnostyce nadciśnienia płucnego. Obliczenia ciśnienia w tętnicy płucnej dokonuje się w sposób pośredni, a uzyskany wynik może odbiegać od wartości ciśnienia uzyskanego w bezpośrednim badaniu inwazyjnym. Dlatego bardzo istotne w echokardiografii serca przy podejrzeniu nadciśnienia płucnego jest doświadczenie osoby wykonującej badanie. W Polsce pacjenci z rozpoznaniem nadciśnienia płucnego otrzymują leki w ramach programu terapeutycznego. Program jest realizowany w wybranych ośrodkach kardiologicznych. Gdy wynik badania echokardiograficznego jest nieprawidłowy i sugeruje nadciśnienie płucne, wówczas chorego należy skierować na badania inwazyjne do odpowiedniego ośrodka w danym regionie. Przykładowo na Dolnym Śląsku leczeniem tętniczego nadciśnienia płucnego zajmuje się Oddział Kardiologiczny w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym przy ulicy Kamieńskiego we Wrocławiu. Nadciśnienie tętnicze jako wczesny objaw uszkodzenia nerek U pacjentów z twardziną układową może dojść do uszkodzenia nerek. Niekiedy proces ten ma bardzo krótki i ciężki przebieg w postaci kryzy nerkowej, co w konsekwencji może prowadzić do niewydolności nerek. U każdego pacjenta z podejrzeniem twardziny układowej należy kontrolować ciśnienie krwi. W razie podwyższonych wartości podstawą leczenia są leki z grupy inhibitorów konweratazy angiotensyny, które są stosowane w prewencji oraz leczeniu dysfunkcji nerek w przebiegu twardziny układowej. Badania diagnostyczne Niestety, obecnie nie dysponujemy żadnymi badaniami, które w sposób jednoznaczny wskazywałyby na rozpoznanie twardziny układowej. Istnieje jednak kilka badań, które są bardzo pomocne w postawieniu diagnozy. Kapilaroskopia wału paznokciowego Kapilaroskopia to prosta i tania metoda polegająca na ocenie drobnych naczyń krwionośnych najczęściej w obszarze wału paznokciowego. W tym miejscu po nałożeniu cienkiej warstwy olejku immersyjnego możliwa jest ocena kształtu pętli, ponieważ tu kapilary naczyniowe układają się równolegle do płytki paznokciowej. Badanie wykonuje się przy użyciu mikroskopu stereoskopowego oraz zewnętrznego źródła światła lub ewentualnie oftalmoskopu czy wideomikroskopu. Kapilaroskopia wału paznokciowego ma szczególne zastosowanie w diagnostyce i różnicowaniu pierwotnego i wtórnego objawu Raynauda. W przebiegu twardziny układowej zmiany naczyniowe występują jako wczesny objaw choroby. Podstawowe nieprawidłowości to poszerzenie kapilar naczyniowych i występowanie tzw. megakapilar oraz zanik pętli z powstaniem stref awaskularnych. Zmiany naczyniowe widoczne w kapilaroskopii obecne są także w innych miejscach skóry (teleangiektazje) oraz narządach wewnętrznych. Zmiany naczyniowe są podstawową przyczyną dysfunkcji narządów wewnętrznych zwłaszcza na wczesnym etapie choroby. Badania laboratoryjne W diagnostyce twardziny układowej wyniki poniższych badań laboratoryjnych mogą mieć kluczowe znaczenie w diagnostyce i ustaleniu terapii: oznaczanie przeciwciał ANA (przeciwciała ANA są obecne u 95% chorych z twardziną układową; ich obecność stwierdza się również w wielu innych schorzeniach, a także u zdrowych osób); oznaczenie przeciwciał specyficznych (przeciwciała przeciwko antytopoizomerazie 1 (scl70) oraz przeciwciała antycentromerowe); stężenie kreatyniny oraz badanie ogólne moczu (mogą wskazywać na uszkodzenie nerek); OB, CRP (podwyższone wartości wskazują na agresywny przebieg choroby); C3,C4 (obniżone wartości wskazują na agresywny przebieg choroby). Proces diagnostyczny W procesie diagnostycznym bardzo wczesnej twardziny układowej można wyróżnić trzy etapy. Krok pierwszy polega na uzyskaniu informacji od pacjenta oraz przeprowadzeniu badania fizykalnego, w tym przede wszystkim zwróceniu uwagi na objaw Raynaud oraz obrzęk rąk, palców, a także inne powyżej wspomniane nieprawidłowości. Krok drugi to skierowanie pacjenta na badania diagnostyczne. Kapilaroskopia jako metoda tania, prosta, bezinwazyjna i powtarzalna może być wykonana u każdego pacjenta z objawem Raynauda. Często konieczne są badania kontrolne w określonych przedziałach czasowych, ponieważ obserwowana progresja zmian naczyniowych może również świadczyć o postępie choroby. Ponadto wykonuje się badania laboratoryjne z uwzględnieniem testu na obecność przeciwciał ANA oraz przeciwciał specyficznych. Krok trzeci obejmuje szczegółową diagnostykę narządową, w tym: badania czynnościowe płuc, echokardiografia, tomografia komputerowa, manometria przełyku i inne. W zależności od zaawansowania zmian narządowych należy indywidualnie ustalić leczenie u pacjenta. Podsumowanie Rozpoznanie wczesnej twardziny układowej ma na celu uchwycenie etapu choroby przed powstaniem nieodwracalnych zmian narządowych. Zajęcie płuc i serca w przebiegu twardziny układowej ma najistotniejszy wpływ na rokowanie. Objawy, których wystąpienie wiąże się z wysokim ryzykiem rozpoznania twardziny układowej, to: objaw Raynauda, obrzęk palców, owrzodzenia placów, zwapnienia, obecność przeciwciał ACA i scl70, nieprawidłowy obraz kapilaroskopowy, teleangiektazje, dysfunkcja przełyku, obraz mlecznej szyby w badaniu HRCT. Dr n. med. Ewa MORGIEL Klinika Reumatologii i Chorób Wewnętrznych UM we Wrocławiu „Przegląd Reumatologiczny” 2010, nr 2 (31), s. 3-5.
Zmiany w układzie oddechowym występują w przebiegu większości układowych chorób tkanki łącznej (→ tab. 3.21-1).1. Przewlekłe zmiany śródmiąższowe: występują często (szczególnie w twardzinie układowej [~90% w TKWR], mieszanej chorobie tkanki łącznej [MCTD; 20–65%], RZS [~40%] i zapaleniu skórno-mięśniowym), mogą być pierwszym objawem choroby tkanki łącznej.
Witam nie dawno zmarła moja mama chorowała od wielu lat na mieszaną chorobę tkanki łącznej, miała wadę serca *dziura w sercu*, astmę oraz zespół Raynauda. przyjmowała sterydy, po ciężkiej walce z chorobą odeszła, teraz pojawia się istotne moje pytanie czy ja mogę tę chorobę odziedziczyć i czy mam powód do zmartwień. Pozdrawiam i czekam na odpowiedź. 2014-11-21, 16:48Medicus92 ~ Strony: 1 wątkii odpowiedzi ostatni post ZJ2f.